zondag 8 juli 2018

Let it be

Er zijn gebeurtenissen in je leven, waar je niet te koop mee loopt, maar die je toch diep hebben geraakt. Eén ervan wil ik hier onthullen aan de hand van het lied "Let it be" van "The Beatles".
Een paar jaar geleden heb ik dit nummer zelf gezongen als koorlid tijdens een Beatles-project.
Toen kon ik niet bevroeden, dat dit bijna een halve eeuw oude lied plotsklaps weer in het middelpunt van de belangstelling zou komen te staan. Dit gebeurde dankzij de Carpool Karaoke, waarbij Paul McCartney  in de auto stapte bij James Corden.
Daarbij vertelde McCartney, dat zijn, toen Paul 14 jaar oud was, aan kanker overleden moeder hem in een droom was verschenen met de boodschap, dat alles goed zou komen: "Let it be."
In Trouw van vorige week zaterdag stond in "De Verdieping" de wekelijkse rubriek van Stijn Fens. De kop boven het artikel luidde: "Met McCartney op bedevaart in Liverpool".
Ik lees zijn artikelen graag, net als die van zijn vader destijds. Kees Fens was een van de meest vooraanstaande literatoren in Nederland en ik had het voorrecht om aan de "Frederik Muller Akademie" tijdens mijn opleiding voor bibliothecaris 2 jaar les te hebben gekregen van deze erudiete man. Van hem heb ik geleerd om ook in de literatuur dwars door de waan van de dag heen te kijken: "Literatuur is dat, wat over 50 jaar nog gelezen wordt!"
Ook Stijn Fens vertelt, dat zijn overleden moeder vlak na haar dood in een droom aan hem verscheen met een boodschap: "Ze zei, dat ze in de hemel was en dat het allemaal goed zou komen: laat het gaan."
Welnu, dat gebeurde mij ook een kleine kwart eeuw geleden. Mijn moeder overleed op 16 april 1991.
Een paar jaar later begon ik mij zorgen te maken over de financiën. In die jaren was ik kostwinner en er ging, ondanks dat we sober leefden, maandelijks meer uit dan er binnen kwam. Een gezin met 4 kinderen kost een hoop geld. Langzaam maar zeker zag je het spaargeld minder worden.
Nu heb ik altijd een bijzonder goede band met mijn moeder gehad. In het voorjaar van 1995 verscheen zij aan mij in een droom. Een droom zonder woorden. Mijn moeder was met mij in een eenvoudig houten huisje, waarin voldoende brood was.
Ik interpreteerde de droom als volgt: je zult in dit leven geen luxe kennen, maar je zult ook geen armoede lijden.
Hetgeen inderdaad geschiedde. Een paar maanden later vond mijn vrouw werk op haar oude school. De financiële zorgen waren voorbij, ook al was het met 4 studerende kinderen geen vetpot.
Deze droom was totaal anders dan andere dromen. Ik kon erop vertrouwen, dat het goed zou komen. Let it be.

Geen opmerkingen: