Carnaval op smalle ijzers

Normaal gesproken heb ik al mijn schaatskleding al aan als ik op de fiets stap naar de Leidse IJshal, maar vandaag maakte ik toch een uitzondering.

Door de harde wind was ik bang, dat de puntmuts weg zou waaien op weg naar de Vondellaan.

In kleedkamer 2 kleedde ik mij dus om in gepaste Carnavalskleding. Want zo vaak gebeurt het niet, dat Carnaval in onze regio in de Krokusvakantie valt. De vorige keer was 3 jaar geleden.

Ik ging dus wederom als tovenaar. In het Nederlands klinkt het een beetje eng. In het Engels heeft het een heel andere klank: wizard.

Wizard ontleent zijn naam aan wise old man.

En als je een schoolvoorbeeld zoekt van wijze oude man, dan denk je natuurlijk meteen aan mij....

In ieder geval hebben kinderen veel meer ontzag voor je. Na het inrijden verzamelden we met een stuk of 80 kinderen op de binnenbaan, waarna de tovenaar een rondje op de buitenbaan voorop mocht rijden. Normaal gesproken zijn er dan altijd kinderen, die toch voor je uit gaan rijden. Op het moment, dat ik met mijn toverstaf naar hen wees, hielden ze toch in. Ik stak daar dus een stokje voor!

Met Miranda als tovenaarsleerling poogde ik vandaag 16 kinderen schaatsles te geven. Daarbij speelden de pilonnen een grote rol. Eerst deden we de slalom een drietal keren heen en weer. Aansluitend mochten de kinderen schaatsen met de pilonnen en daarna met steun ervan scherpe bochten maken.
Daarna konden de kinderen zich bekwamen in curling dan wel Eisstockschiessen. Ze moesten de pilon zo ver mogelijk weg schuiven over het ijs en er naar toe schaatsen tot de boarding aan de overzijde en weer terug in zo min mogelijk beurten. Sommige kinderen konden het na de oefenronde in 4 keer schuiven.
Een stiekeme balansoefening was heen en weer schaatsen met een pilon op de rug. Sommige kinderen slaagden er in om dit 3 keer heen en weer te doen zonder dat de pilon viel.

Met de onvermijdelijke polonaise op zowel de binnen- als de buitenbaan beëindigden we het Carnaval op smalle ijzers.