Kasteelloop

Zaterdag 1 november was een verregende dag. Uit het grauwe wolkendek vielen de hele dag buien. 's Middags werd ik onder het schaatsenslijpen opgebeld door Carl Flaman. Hij had griep en vroeg of ik om 7 uur zijn training over wilde nemen. Ik had 's avonds geen bijzondere plannen, dus dat kon wel. Tijdens de training werd ik aangeschoten door Gerard van Tol. Er waren twee trainers ziek bij het G-schaatsen. Behalve Carl was ook Theo Schouten geveld door de griep. Ik had mijn schaatsen toch al aan, dus deze les kon ik ook wel overnemen. Dat is het grote voordeel als je al jaren training geeft: je hebt zoveel lesstof, dat je gemakkelijk kunt improviseren.
De volgende ochtend stond "Bosloop de Kasteelronde" op het programma. Op het terrein van psychiatrisch centrum Endegeest was een ronde uitgezet van 2,5 km, die je 1 tot 6 keer kon lopen, voor een groot deel over bospaden. Gezien de hoeveelheid regen van de vorige dag had ik mijn oude sportschoenen maar aangetrokken, die nog bruin waren van de bagger uit Dartmoor. Het weer was, tegen de voorspelling in, mooi. De zon scheen, het was nagenoeg windstil en de temperatuur was een graad of 10: ideale omstandigheden voor een duurloop.
De droogtrainingsgroep van de IJVL was aardig vertegenwoordigd: Andrea Landman, Wil Verbeij, Jos Drabbels en ondergetekende stonden om 11 uur aan de start, de niet-fitte Jaap, de geblesseerde Paul, onze mentale coach, Sophie, Annemarie en Marieke vormden ons supporterslegioen. We startten vrij achterin, maar na het smalle houten bruggetje, waar we bijna een halve minuut moesten wachten, voor we over konden steken, begon de inhaalrace. Met Jos liep ik de eerste 2 ronden gelijk op. De eerste ronde ging in 12 minuten, de eerste 5 km in 23 minuten.
Ik nam een beker water, Jos liep zonder drinken door. Op deze zonnige dag des Heren was ik niet zozeer van God los, maar vooral van Jos los. Er viel een gat van 50 meter, dat ik niet meer dicht kon lopen. Halverwege mijn 15 km in 34 minuten was het gat ongeveer 100 meter geworden, met een tweede drinkbeker liep de achterstand nog wat op. Desondanks liep ik een prima race. De 10 km was volbracht in 44.54, één van mijn snelste 10 kilometers!
Daar de meeste lopers een kortere afstand liepen, kwam ik de vijfde ronde over de baggerige bospaden bijna geen andere veldlopers meer tegen. Zodoende kon je nog meer genieten van de prachtige herfsttinten en het zonlicht, dat door het bladerdek gefilterd werd. In 56 minuten had ik de 12,5 km volbracht. Een toptijd op de 15 km lag in het verschiet. Halverwege mijn laatste ronde haalde ik Andrea in, die volgens haar schema vandaag 70 minuten moest lopen en wat dat betreft ook keurig op schema lag. Daar er geen echte finishstreep was, is het lastig om de preciese tijd te geven:
1.06.59, 1.07 rond of 1.07 en een paar seconden. Gemakshalve houd ik het op 1.07, een verbetering van mijn snelste 15 km met ruim een minuut.
Niet alleen ik ben in vorm, mijn oudste dochter Ike is dat ook: deze week haalde ze haar master psychologie in Utrecht met een 9 voor haar stageverslag. Het bedrijf, waar ze stage gelopen had, was het hier volledig mee eens, want ze kan op 1 december bij het betreffende bedrijf aan de slag.
Andrea kwam een kleine minuut na mij over de finish. Met de hele IJVL-groep reden we naar het huis van Paul en Andrea, waar we koffie en thee dronken en heerlijke soep voorgezet kregen, terwijl we keken, hoe IJVL-lid Laurine van Riessen na een jaar blessureleed zich op de 1500 meter plaatste voor de werelbekerwedstrijden. Terwijl wij van de soep zaten te genieten, liet Paul zich ontvallen: "Vanavond krijgen we eters". Onnodig om te zeggen, dat hij de lachers op zijn hand had.
De volgende ochtend meldde ik trots bij mijn hoofd Irene van der Plas, die ook regelmatig aan het rennen is, dat ik mijn p.r. op de 15 km met ruim een minuut verbeterd had. "Hoe ouder, hoe gekker" was het eerste spontane antwoord.
"En waar heb je gelopen?"
"Een bosloop op het terrein van Endegeest."
"Dan liep je zeker zo hard, omdat je bang was, dat ze je daar zouden houden."
Ach ja, zo kun je er ook tegen aan kijken.....