Een Europees kampioenschap in Heerenveen is altijd feest. Met mijn schoonzuster Joke van der Poel en haar dochter Claudia Breed gingen we naar dit carnaval van het noorden. Om 9 uur stapten zij in Nieuw-Vennep in de trein, waarna we op Schiphol overstapten voor Heerenveen IJsstadion. Bij het zien van schaatsers op het Naardermeer en in de uiterwaarden bij Zwolle ging het bloed wel wat te kriebelen, maar wij zouden ook een leuke dag krijgen.
Hoe dichter bij Heerenveen, hoe meer oranje kleding en attributen je zag. Voor de uitdossingen hoef je niet naar het carnaval toe. We waren er om half 12, en om 12 uur konden we bij vak Noord O naar binnen, aan de kant waar de 1500 meter startte. Het duurde nog een uur, voor de wedstrijden zouden beginnen, dus we konden beginnen met inzingen. De Blauhûster Dakkapel zorgde ervoor, dat de sfeer nog beter werd.
De wave werd een aantal keren geoefend, en meestal lukte het. Als het stilviel was het altijd in het van van de bobo's in het midden van de baan.
De 1500 meter voor dames was het openingsnummer. Het werd duidelijk, dat de winnaar de Duitse nationaliteit zou bezitten: Claudia Pechstein of Danielle Anschütz. De huldiging van de 1500 meter was een afgang. Deze vond plaats voor bijna lege tribunes. Niet in de hoeken bij de staanplaatsen, die bleven gewoon vol en vol enthousiasme. Maar de sponsorplaatsen verkozen een plaasje aan de tap om even te kunnen "netwerken". Nee, van zulke "supporters" moet je het hebben......
Voor de start van de 10 kilometer werd Mart Smeets, die op een meter of 20 bij ons vandaan met Ria Visser aan een tafel zat, luid toegezongen voor zijn verjaardag. Normaliter trakteert de jarige, maar Mart liet de verlossende woorden:"Een rondje voor de hele zaak" niet vallen.
Wij konden ons dus beter richten op de rondjes van Sven Kramer. Heel lang ging hij gelijk op met Havard Bokko, maar net voor de 8 km ging de turbo erop. Achter Bokko langskruisend spoot hij weg. Van rondjes 31,3 naar 29,0 en 28,9. We hebben het hier wel over de 10 km op een laaglandbaan met een vrij hoge luchtdruk! Thialf ging door de geluidsbarriere. Met 9 seconden voorsprong won Kramer de race.
Met de krasse knarren doen we wat korter over onze 25 rondjes, maar die zijn dan 200 meter lang....
Het slotstuk was voor Martina Sablikova. De 5 km won ze met bijna 10 seconden voorsprong. Ze reed, enthousiast toegejuicht, wel 3 ererondjes met haar trainer. Het is, dat ze niet kan sprinten, anders was deze Tsjechische vrouw net zo onverslaanbaar als onze Sven. Nu ging de onder Peter Müller opgeleefde Claudia Pechstein met de eer strijken. Ooit meegemaakt, dat een Duitse sporter luidkeels door een Nederlands publiek wordt aangemoedigd en toegejuicht? Dat kan alleen met schaatsen! Claudia Pechstein ging helemaal uit haar bol. Ze reed met een kind in haar armen een ereronde, waarna ze in de arreslee mocht, net als Sven.
Op de televisie laten ze nooit zien, dat de poep van het ijs wordt geruimd. Twee oude mannen op Friese doorlopers deden dat met een schep en een bezem. Een van hen had de lachers op zijn hand, toen hij dreigde dit in het publiek te gooien.
Op het station ging het feesten gewoon door. Wij zaten in de fietsruimte. In Wolvega stapten 3 schaatsers in, die die ochtend in Zwartsluis begonnen waren en met de wind in de rug 65 km door de kop van Overijssel geschaatst hadden, o.a. door de Wieden en de Weerribben. Voor een volgende ijsperiode is dit een goed idee om te onthouden! José, de vrouw uit de groep, zit in dezelfde startgroep al ik. Dus wie weet komen we elkaar in februari weer tegen.....
Om half 10 waren we weer thuis. Maar morgen gaan we gewoon weer op natuurijs een tocht maken! En het rondje van Mart? Dat hou ik wel tegoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten