De afgelopen jaren zeiden we het vaak tegen elkaar:"Er moet een nieuwe natuurijsperiode komen om het weer druk te laten worden in de IJshal. De afgelopen twee weken hadden we deze en dat hebben we donderdagochtend geweten. Rijden we normaal gesproken op deze ochtend met een man of 30, nu was er een middelbare school, die ook het licht had gezien. Er reden zo'n 130 scholieren rond op de ijsbaan, die nu ineens te klein was. De ruimte is voor dit aantal wel groot genoeg, maar de scholieren hielden zich niet aan de regels. Langzame rijders gingen aan de rechterkant rijden. Bovendien waren er een paar schaatsers, die met een zeer beperkte techniek ons bij probeerden te houden. En als ervaren schaatser weet je: die gaan vroeger of later absoluut zeker een keer onderuit en de kans dat ze jou dan meenemen in de val blijft natuurlijk aanwezig. Een 400-meterbaan voor Leiden is niet zo'n gek idee!
Daar het ons niet lukte om met een man of 10 deze pubers in korte tijd te disciplineren, hielden we het na 10 minuten voor gezien. Het enige voordeel was, dat ik nu wist, dat mijn schaatsen scherp genoeg waren. Ik sprong snel op mijn fiets om thuis mijn hardloopschoenen te halen en met Jan en Michel Versteegen en Wim van Huis ging ik, voor het eerst sinds de Kerstcross, hardlopen. We liepen een rondje van ongeveer 5 km in 25 minuten, waarna we een gezellige ochtend hadden in de kantine van de IJshal, genietend van alle natuurijsverhalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten