Joop Zoetemelk Classic

Om een uur of 7 werd ik gewekt door een buurman, die de ruit van zijn auto aan het krabben was. Het had dus gevroren, maar het was een stralende lentedag. Om kwart voor 9 zat ik op de racefiets naar Jaap de Gorter, die ik op zou halen. Naarmate we dichter bij het clubhuis van Swift kwamen, werd het steeds drukker. Groepen van 30 fietsers kwamen ons tegemoet. Het eerste deel van de route was dus bekend.
Bij Swift, waarbij diverse Swiftleden me vroegen hoe het met Siebe in Spanje ging, kwamen we Hans Schwarz tegen, een vriend van Jaap uit Vlaardingen. Ook Andrea Landman was er, net als Bert Schotanus.
Met zijn vijven zouden we het grootste deel van de dag samen fietsen. In de grote drukte bij het inschrijven kwamen we o.a. Bert en Timo Staal en Frank en Mark Damen tegen. Zij zouden ook de 75 km gaan rijden. Om half 10 begonnen we in de frisse wind met het eerste deel van de Joop Zoetemelk Classic. We reden over de Vrouwenweg naar Zoeterwoude en vandaar naar Benthuizen. We werden ingehaald door een groep van een man of 20. Normaal gesproken is het lekker om in de luwte mee te pedaleren, maar het tempo wisselde heel erg. Voor de bochten remden ze flink af om meteen na de bocht plankgas te geven. Achteraan is dat effect nog veel erger.
We lieten deze groep maar lopen. Alleen Bert Schotanus fietste nog in deze groep mee. Dat had hij beter niet kunnen doen, want zodoende miste hij de splitsing tussen de 75 en 150 km ter hoogte van Hazerswoude. We reden achter Alphen aan den Rijn langs, terwijl we af en toe werden ingehaald door groepen, waar we dan weer een stuk in de luwte mee konden sluipen. Bij Langeraar, waar de 75 en de 150 km weer bij elkaar kwamen, zagen we bij de ravitailleringspost Bert Schotanus weer. Het was bij deze post een mooi moment om een trainingsjack en de handschoenen uit te doen, daar er om 11 uur toch al een aangename temperatuur was.
Aan de staart van een groepje van 10 man reden we naar Leimuiden, waar ik in mijn TNT-jack met 5 stempelkaarten naar binnen mocht, waar Loek Noest ze afstempelde. Via Bilderdam, met de boerderij, waar de weg over het boerenerf loopt, reden we in een grote groep naar de Westeinderplassen en vandaar naar de brug over de Ringvaart. Nu werd het tijd voor mij om me op kop te zetten van ons groepje, daar we het contact met de grote groep verloren hadden.
Met de wind tegen kon mijn jarenlange trainingsarbeid als polderjongen uit de Haarlemmermeer nu uitbetaald worden. Tot Weteringbrug reed ik samen met Hans Schwarz, die ook beschikt over Ausdauer, op kop, daarna nam ik het kopwerk in mijn eentje over tot we voorbij Oud-Ade waren. Ik was aardig in vorm. De kilometerteller bleef ondanks de tegenwind constant boven de 30 km per uur. En bij het kopwerk is het heerlijk, als je met een triatlonstuur kunt rijden. Ik snap niet, dat wielrenners dit niet standaard op hun fiets hebben zitten. In een peloton kun je er niet mee rijden, maar als je op kop moet rijden of met een klein groepje weg bent, kun je zo veel aerodynamyscher fietsen!




Het stuk naar Leiderdorp kwam er een tractor vlak voor ons rijden. We reden toen zelfs 38. Hans vond dit nog te langzaam en haalde de tractor in, net als Bert Schotanus. Andrea, Jaap en ik lieten ons een beetje uitbollen. Om 10 voor half 1 waren we met 76 km's op de teller terug bij Swift, waar we Aad van den Ouweelen, Sjaak Hartman, Ton Kamerling en Koos Zwaan tegenkwamen. Iedereen had genoten van deze Joop Zoetemelk Classic met een veel mooier parcours dan de eerste editie, waarbij een veelkleurig lint door het Groene hart trok. Het was goed georganiseerd door Swift, waarvoor onze dank. De Joop Zoetemelk Classic, met dit jaar 2900 deelnemers, heeft het in zich een klassieker te worden!