Mijn jongste dochter mocht met het jeugdorkest "Viotta" optreden op de Hofvijver. Er was bij het befaamde "Torentje" een drijvend podium gebouwd in het kader Buiten Gewoon Klassiek, evenals een drijvende tribune. Ada en ik namen op de tribune plaats om te luisteren naar een "Ouverture" van Bellini en "Cyrano de Bergerac" van Wagenaar.
Vervolgens werd er een estafette aangekondigd. Viotta is ooit ontstaan als een afsplitsing van het Hofstad Jeugdorkest en dit was voor het eerst, dat beide jeugdorkesten weer samenspeelden. Op een zeer bijzondere wijze. Viotta begon na het startschot, dat niet klonk, daar het startpistool weigerde, en telkens kwam er iemand van Hofstad op, die een muzikant van Viotta afloste. Aan het eind van het 10 minuten durende nummer was "Viotta" geheel vervangen door "Hofstad". Een heuse "Orkestafette" dus.
Zittend op de tribune, voordat ik met Ada af zou reizen naar Leiden voor de laatste repetitie van "Das Paradies und die Peri", mijmerde ik over de vele keren, dat ik in mijn jeugdjaren langs de Hofvijver gelopen had, als er weer eens een demonstratie was voor dit of vooral tegen dat. Ik heb dus wel een paar kilometer gewandeld in die omgeving. Hoewel wandelen? Het was meer slenteren.
Mijn allereerste demonstratie was "Veronica moet blijven", hetgeen meer weg had van een gratis popconcert met optredens op het Malieveld van o.a. "The Golden Earring" en "Earth & Fire", met Jerney Kaagman nog zonder botox!
Daarna volgden er nog aardig wat, vooral tegen kernenergie en haar tweelingbroertje kernwapens. Behalve de gebruikelijke wandeling rondom en in die jaren zelfs nog over het Binnenhof, was er meestal op het Malieveld een aantal groepen, die de sprekers op het podium aflosten. Het kan aan mij liggen, maar ik heb het idee, dat er meer en vooral beter naar de muzikanten geluisterd werd dan naar de sprekers.
Nu trad er in die tijd vaak een folkgroep op, luisterend naar de naam "Rapalje". De muziek van "Rapalje" klink zeer aanstekelijk. In die jaren was "Zeven dagen lang" van Bots een geliefd nummer bij het slag langharige demonstranten, waartoe ik ook behoorde. Hier is de uitvoering van "Zeven dagen lang" van "Rapalje":
Zeker met zulk weer als vandaag, een zonnetje aan de strak blauwe lucht en een graad of 20, was demonstreren met een groep vrienden bepaald geen onaangename bezigheid.
In mijn vriendengroep was de "Hobo String Band" uit Aalsmeer, die ook vaak optrad in onze stamkroeg "De Hobbit" in Nieuw-Vennep, zeer geliefd. Het slotnummer van deze groep was meestal "Drunken sailor", het swingend slot van een leuke avond. Ook hiervan heeft "Rapalje" een eigen uitvoering gemaakt, die het beluisteren zeker waard is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten