"Doe maar wat!"

Op een grijze, bewolkte woensdagavond ging ik met de van Jos Drabbels geleende skeelers naar De Bult. Op het wielerparcours deed ik de Ampere-skeelers aan en reed mijn eerste onwennige rondje. De Amperes gleden veel makkelijker dan de Bauers, waardoor je met dezelfde afzetkracht veel harder ging. Jaap de Gorter gaf de training en hij had een paar leuke oefeningen bedacht. Eerst 3 rondjes van ruim een kilometer inrijden, daarna in tweetallen "opgelegd rijden". Je houdt de hand, die je voorganger op zijn of haar rug heeft vast en probeert precies dezelfde slagen te maken als je voorganger. Het resultaat is, dat je samen harder rijdt, dan dat je dat los van elkaar zou doen. Het is dus niet verbazingwekkend, dat het voor wedstrijdrijders in de Elfstedentocht verboden is om opgelegd te schaatsen. Deze oefening deden we 6 rondjes, waarbij je om beurten een rondje op kop moest rijden. De volgende oefeningen was een nuttige: remmen. Jaap had een speelse variant op deze oefening bedacht. De groep van 8 personen werd in tweeën gesplitst en in een estafette moesten we om een pilon heen. Als je te veel vaart maakte, moest je heel veel extra meters rijden! De aankondiging van Jaap, dat we 3 rondjes in teamverband zouden rijden, werd door Gera verkeerd uitgelegd: "Gaan we intiem rijden?" Als dat geen klacht bij de vertrouwenspersoon van de IJVL wordt.... Tot slot had Jaap nog een technische oefening bedacht: je moest op één been rijden tussen 2 pilonnen, die ongeveer 10 meter uit elkaar stonden. Op de vraag hoe, zie Jaap spontaan: "Doe maar wat!" 

Daar dat bij een technische oefening toch wat onhandig is, gaf deze topcoach toch nog enige uitleg van wat de bedoeling was. Het was een leuke, gezellige training. De Amperes bevielen prima. Ik kon deze skeelers na afloop van de training voor een vriendenprijsje overnemen van Jos Drabbels, om voortaan lekker te kunnen skeeleren onder het motto "Doe maar wat!"