Windstil

Vandaag gaf Paul, mijn jongste broer, een Nieuwjaarsborrel. Al mijn zussen en broers waren aanwezig, net als mijn zwagers en schoonzussen. Het was dus redelijk druk, toen Ada en ik na ruim een uur fietsen in de winterlucht in Nieuw-Vennep arriveerden. Op sommige plaatsen was het fietspad nog aangevroren, dus rustig rijden was het parool.
Het was een zonnige dag met middagtemperaturen rond het vriespunt. Doordat het nagenoeg windstil was, was het een zeer aangename winterdag. Om half 6 stapten de Leidenaars weer op de fiets om langs de Hoofdvaart, die geheel dicht lag, zuidwaarts te fietsen. De avondlucht was heel mooi, maar je voelde, dat het in de vrijwel wolkenloze hemel flink afkoelde, terwijl de zon nog maar net weg was.
Het gebeurt niet vaak, dat je in de Haarlemmermeer windstil weer hebt, maar vandaag was dat toch echt zo. Het mooiste kon je het waarnemen, toen we langs de polders bij Sassenheim en Warmond reden. De rook uit de hoge schoorsteen aan de Langegracht kwam in de koude winterlucht loodrecht omhoog. Uit de schoolboekjes heb ik, doordat ik als braafste jongetje van de klas immer oplettend was, geleerd: dan is het windstil!