Ik weet niet, hoe het met u zit, maar ik krijg niet iedere dag een uitnodiging als VIP. Sterker nog, pas deze week kreeg ik van Swift-bestuurslid Cor Vergeer op 54-jarige leeftijd mijn eerste.
Derhalve had ik op mijn 27e trouwdag een vol programma. Allereerst moest ik om 9 uur bij de IJshal zijn, waar we de spullen voor de Run-Skate-Run op moesten halen, die bij mijn broers Leo en Paul opgeslagen lagen. Om half 10 waren we in de schuur van Firma B. Breed & Zn in Nieuw-Vennep met hulp van mijn jongste broer Paul aan het laden.
Een half uur later was deze lading gelost bij de IJshal en na 6 krentenbollen te hebben gekocht reed ik naar huis, waar ik met Ada thee dronk om vervolgens op de racefiets naar de Swift-kantine te fietsen. Na de fikse bui bij Nieuw-Vennep was het nu bewolkt, maar wel droog. Na ingeschreven te hebben vertrok ik om 11 uur richting Zoeterwoude met nog wat late starters.
Via Benthuizen trapten we met de fikse wind in de rug naar Hazerswoude en vandaar verder naar Hazerswoude-Rijndijk. Vlak voor deze plaats was een drinkpost, waar we ook nog een van de laatste bananen kregen overhandigd. Hier raakte ik aan de praat met Yfke de Boer, de dochter van Bert, met wie ik in het winterseizoen al jaren op vrijdagmiddag schaatsles geef in de IJshal.
In mijn eentje reed ik verder door Koudekerk aan den Rijn naar Hoogmade, het geboortedorp van mijn moeder. Vlak voor Rijpwetering begon het behoorlijk te regenen. Onder een viaduct trok ik mijn regenjas aan. Bij "De Vergulde Vos", een bij schaatsers zeer bekend café, was de stempelpost. Hier trof ik Frans van Rijn en Henk Grimbergen, die het vochtverlies zaten te compenseren.
Door Oud-Ade en Leiderdorp reed ik in een groepje van 4 man. De forse tegenwind zorgde er voor, dat veel renners hier beschutting zochten bij elkaar. Om beurten namen we een paar honderd meter kop. Bij "de Bult" wachtte ons nog een verrassing: voordat we finishten, moesten we de klim van het parcours nemen.
Om even over 1 betrad ik de kantine van Swift. Ik was op weg naar voren om in het VIP-gedeelte plaats te nemen, toen ik langs het tafeltje met Mart Moraal en Koos Zwaan liep. In de IJshal drink ik met hen na het schaatsen altijd een paar biertjes, dus VIP-uitnodiging of niet: daar was mijn plek.
Pas toen zij om een uur of 2 naar huis vertrokken waren, ging ik naar voren om in het met koorden aangescheiden gedeelte te gaan zitten, waar naast Joop Zoetemelk en zijn zoon Carl, o.a. Laurine en Wouter van Riessen, Marc Witteman en Nico Dijkshoorn een zitplaats hadden, terwijl (sport)journalist Fred van Slogteren diverse oudgedienden van Swift ondervroeg over de jaren van Joop Zoetemelk bij deze Leidse wielerclub.
Er zat iemand aan tafel, die al 62 jaar lid is van Swift! Over veteraan gesproken. Er kwamen leuke anekdotes naar voren van deze renner uit Rijpwetering, die 320 overwinningen op zijn naam heeft staan, waaronder een gouden plak bij de Olympische Spelen, de Tour de France, de Ronde van Spanje, 3 keer Parijs-Nice, 4 klassiekers en, als laatste Nederlander, het wereldkampioenschap op de weg, nu alweer 23 jaar geleden.
Over dit laatste had schrijver Nico Dijkshoorn, bekend van "De wereld draait door", een lang gedicht, dat door technische mankementen aan de microfoon in de finale de mist in ging. Na het officiële gedeelte sprak ik in het VIP-gedeelte met diverse bekenden van me. Dat vond ik prima, want zo "very important" is deze VIP nou ook weer niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten