Siebe bracht ons met zijn auto naar Covadonga, midden in de Picos de Europa. De prachtige weg voerde langs Arriondas. We klommen steeds hoger in dit schitterende gebergte, waarbij we de Sella diverse keren kruisten.
De hoeveelheid restaurants en hotels lieten zien, dat we een toeristische plaats naderden. En dat was Covadonga zonder meer.
Het was prachtig gelegen én een historische plek in Spanje. Don Pelaya versloeg hier de Moren in 722 met 300 man tegen een enorme overmacht. Het was het begin van de Reconquesta. Het lijkt een beetje op het verhaal van Asterix en Obelix. Heel Gallië was bezet, behalve een dorpje.
In die tijd beheersten de Moren het hele Iberische schiereiland, behalve een smalle kuststrook in het noorden van Spanje.
Aan de ingang van de hooggelegen grot was tevens een beeld van Maria, de maagd van Covadonga, een van de meest bezochte monumenten van Asturias.
Door een tunnel wandelden we naar de basiliek. Hier stond een groot beeld van Don Pelaya op het plein. In de mooie uit roze-witte stenen opgebouwde kerk hing de onmiskendare geur van wierook. Vanaf het plein voor de basiliek was het uitzicht naar alle kanten toe magnifiek.
We reden terug naar de kust en hadden een tussenstop in Cangas de Onis, de eerste hoofdstad van Asturias. Hier was een steile brug uit de Romeinse tijd te zien, die we uiteraard beklommen.
Op een terrasje hebben we voor het eerst deze vakantie sidra gedronken. Deze sprankelende appelwijn wordt vanaf hoogte in het glas geschonken. Ada weigerde, ondanks dat Siebe het vijf keer zei, het glas in één teug leeg te drinken. Nee, dan deed ik het toch beter!
Even voorbij het plaatsje Fries, dat meteen associaties met de Elfstedentocht opriep, werden we door Siebe uit de auto gezet. En dit keer niet wegens wangedrag!!!
We konden vanaf Cuevas een mooie wandeling naar huis maken. Het begon al leuk. We moesten de Sella oversteken via een metalen "touwbrug". Deze slingerde, zodra je er een voet op zette. Kun je nagaan, hoe het was, toen we er met zijn vieren over heen liepen. Het leek meer op een kermisattractie dan op een brug.
Net voorbij Cuevas wachtte ons een enorme verrassing. We moesten onder een berg door via een natuurlijke tunnel. En waar we in de grot gisteren niet mochten fotograferen, was dat hier wel toegestaan. Onvoorstelbaar. Wat zit de natuur toch mooi in elkaar!
Buiten de tunnel kregen we op deze verder droge en vaak zonnige dag toch een bui op ons hoofd, die gelukkig al snel ophield. Een oudere man, die hier met een stok in de hand liep te wandelen, kreeg van de Guardia Civil een lift. We nemen maar aan naar huis...
Na wat klimmen en dalen passeerden we de A8 en liepen in het zonnetje naar El Alisal. Vele foto's later waren we in Ribadesella, waar Siebe net aan kwam rijden op zijn racefiets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten