Naarmate we verder van Pamplona kwamen, werd het droger en bij Lumbier scheen de zon zelfs. We parkeerden voor € 2,- en klommen omhoog, waar we op een plek met mooi uitzicht lunchten. Tientallen gieren zweefden boven ons hoofd. Wat een enorme vogels zijn dat!
We klommen steeds hoger, met links van ons de kale bergtoppen, rechts van ons bomen en struiken en achter ons en later voor ons een prachtig dal.
Op de wandeling kregen we op diverse punten uitleg van geoloog Siebe Breed. Na de schapenwei volgde een steile afdaling met gesteenten, gevormd toen het nog een zeebodem was. Siebe wees op de fossiele zeediertjes op 800 meter hoogte.
Ook vonden we gesteenten met kristallen.
We daalden af naar de Erro en liepen vlak tot de oude spoortunnel. We konden nog even doorlopen naar de ingestorte Puento del Diablo. Vooral het laatste stuk was vrij link. Daar het hier doodliep, daalden we weer af naar de tunnel. Halverwege had je een bijzonder lichtval.
Na de eerste tunnel konden we een kilometer door de kloof lopen. Bergwanden hingen al eeuwenlang dreigend over het pad heen. De zwevende gieren, die hier hun nesten hadden, maakte het beeld van natuur, waar de tijd heeft stilgestaan, compleet. We genoten met volle teugen.
In Lumbier dronken we koffie, thee en chocolademelk en aten heerlijke koeken, terwijl de regen naar beneden kwam zetten. De bui had eindelijk deze droge omgeving weten te bereiken. In de regen reden we naar de Foz de Arbayun, een kloof, die we vanaf het hooggelegen uitzichtspunt bekeken. Wederom, je keek je ogen uit.
Siebe rijdt voor de ploeg Reyno de Navarra-Telco. De hoofdsponsor is het VVV van de provincie Navarra. En Siebe bracht ons als een voorbeeldige reisgids naar de mooiste plekjes van het voormalige koninkrijk Navarra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten