Wildplassen

Elk jaar komen er nieuwe woorden bij. Vaak zijn ze een verrijking van de taal, maar soms raken ze kant noch wal. Eén van die woorden van het afgelopen decennium is wildplassen. In de 12e druk van de Dikke Van Dale staat dit woord niet, wel wildplakken en wildragoût. Van mij had dat zo mogen blijven, want als je online zoekt op de Van Dale, dan krijg je dit te lezen:
wild·plas·sen plaste -, h -geplast in het openbaar een plas doen

Welnu, vrijwel iedere toerfietser of wielrenner wordt op zijn tijd wel een "wildplasser". Zeker als je routes volgt, waarbij je soms wel 50 km nauwelijks in de bewoonde wereld komt, heb je soms geen keuze. Je gaat niet bij een boerderij aanbellen om te vragen, of je van het toilet gebruik mag maken.

Nu gaat van dit woord wildplassen de suggestie uit, dat het onbeheerst gebeurd. Het tegendeel is waar. Het gaat juist veel zorgvuldiger dan bij een gewoon toiletbezoek.

Je kijkt goed naar de ondergrond en de beplanting, plaatst je voeten goed ver uit elkaar en vooral: je let op de windrichting. Dat laatste om te voorkomen, dat je de rest van de dag met geurende gele knieën moet gaan fietsen.

Voor dames ligt het nog een slagje anders. Zij moeten goed letten op de begroeiing. Stel je eens voor, dat je gehurkt in de brandnetels gaat zitten....
Het tweede deel van de omschrijving klopt trouwens evenmin: je probeert je behoefte juist zo veel mogelijk aan het zicht onttrokken te doen. Vaak zoek je bomen of struikgewas op om "de planten water te geven".
Ook hierbij ga je zorgvuldig te werk, want dit blijft er over van een duizend jaar oude eik na een millennium lang als pispaal gebruikt te zijn.

De meeste "wildplassers" hebben niet de behoefte om anderen hiermee lastig te vallen. De foto's en 3D-filmpjes aangaande dit onderwerp zullen wij u besparen.......
Trouwens, niet alleen als fietser, doch ook als je lange afstanden loopt of schaatst op sloten, kanalen of meren als de Vogelplas, waar geen toilet is, moet de natuur natuurlijk zijn loop hebben. Dan zoek je af en toe de beschutting van een rietkraag op. Ook hier zoek je zo min mogelijk de openbaarheid op.
Kortom: wildplassen is een onzinwoord met een verkeerde omschrijving, dat wat mij betreft zo snel mogelijk uit onze taal en de Dikke Van Dale mag verdwijnen.
Want wees nu eerlijk: onze Zuiderburen maken er in hun hoofdstad reclame voor om zoveel mogelijk toeristen te lokken.