Koek en zopie met Kerstmis

Onder de kerstboom stond sinds gisterenmiddag een pakje, dat Jaap de Gorter voor me gekocht had. Vanochtend pakte ik het na het ontbijt met Ada uit. Het was het boek "Koek & zopie" van Johan Faber.

Dat wordt weer lekker lezen in deze deels in De Volkskrant verschenen verhalen over de mooiste sport, die er is. En dat, terwijl ik al helemaal in de stemming ben door het vele natuurijs deze decembermaand.

Zodoende zat ik om 10 over 10 weer op de fiets om samen met Jaap de Gorter naar Mark van der Geest te fietsen. Met zijn drieën reden we naar Monnickendam, waar we vlak bij "'t Marker veerhuis" parkeerden. Om 12 uur reden we over het spiegelgladde ijs bij de haven van Monnickendam. Frans van Rijn had het helemaal bij het rechte eind, toen hij ons mailde: "Door de harde wind, ik denk windkracht 7, gevoelswindkracht 9, was de sneeuw overal verwaaid. De baan was dus letterlijk weggewaaid. Overal lagen sneeuwhopen. Het was ontzettend leuk om daar omheen te schaatsen. Heel af en toe moest je klunnen om je tocht te kunnen voortzetten."
Op www.schaatsforum.nl had ik gelezen, dat zowel Marken als Volendam bereikbaar waren, dus niets stond een mooie schaatsdag in de weg. Waar wij dachten, dat het rustig zou zijn op Eerste Kerstdag, maar daar vergisten wij ons in. Op deze bijna windstille, zonnige middag met temperaturen rond het vriespunt hadden veel mensen de schaatsen ondergebonden.
Eerst reden wij over het over het algemeen goede glijijs naar het verste punt van het rondje van deze week, aan de dijk naar Marken. Vandaar reden we in een bontgekleurd lint door naar dit voormalige eiland.

De oversteek van hier naar Volendam was door wat langgerekte windwakken lastig. We besloten voor de veilige route via Monnickendam te kiezen en koersten zo aan op Volendam. Onderweg kwamen we de IJVL-families Snel en Kamsteeg tegen. Bij Volendam moet je wel goed uitkijken. Her en der had je hier windwakken.

Zolang je de schaatssporen van anderen volgt, kan je weinig gebeuren. Nadat we hier tussendoor geslalomd hadden, zag ik Marc Janssen bij de ingang van de haven.
In de haven klikten we onze schaatsen af en liepen naar café "De Dijk".

Het was niet bepaald een stampvol café, maar desondanks konden we met moeite koffie en warme chocolademelk bestellen. Café "De Dijk" was afgehuurd door en voor de familie Tuyp.
Een goed verstaander heeft een half woord nodig, dus deze koek en zopie was voor mijn rekening.
We reden naar Monnickendam en van hier naar de dijk naar Marken. Onderweg hoorde ik iemand ineens roepen: "Hé, Bert!"
Ik keerde me om. Met mijn trainingsjack met het logo van de firma Breed & Zonen uit Nieuw-Vennep was ik herkend door iemand, die mijn weblog leest. Hoezo, internet niet sociaal?
Ik voegde me weer bij Jaap en Mark bij de dijk. Daar we hadden afgesproken om om 2 uur te vertrekken naar huis, hadden we geen tijd om dit plaatsje voor de tweede keer te bezoeken. Derhalve reden we linea recta naar Monnickendam terug.

Om 3 uur waren we weer terug in Leiden, met de principe-afspraak om morgen weer een paar uur naar de Gouwzee te gaan.