Les geven

Vanochtend heb ik les gegeven in de Leidse IJshal, voordat ik de laatste keer in 2010 ging werken. Het was de drukste ochtend van de Kerstvakantie geworden: 186 kinderen, die les kregen van een kleine 20 trainers.
Eén van die trainers was ondergetekende, die gisteren op een gezellige avond met (wieler)vrienden van Siebe bij ons thuis een verrassend antwoord kreeg. Bij het afscheid vroeg ik aan Paul Munstege, of hij Wim Munstege, een onderwijzer aan "De Schakel" in Nieuw-Vennep, kende.
Paul antwoordde: "Dat is mijn vader!"
Hoe klein is de wereld soms! Tijdens mijn korte loopbaan als student aan de Pedagogische Academie "De la Salle" in Heemstede liep ik stage op "De Schakel", eerst in de 3e en 4e klas bij Ans Keyser, na de Kerstvakantie bij Wim Munstege. Het algemene oordeel was, dat er geen groot pedagoog in mij school. Het advies, om maar een andere studie te kiezen, heb ik maar opgevolgd.
Desondanks geef ik inmiddels al een kleine 20 jaar schaatsles. Het gaat niet precies, zoals de didactici het in hun boeken zouden aanbevelen, maar desondanks werkt mijn methode, gestoeld op zeer veel enthousiasme, wel.
Zo kan een mislukte student aan de Pedagogische Academie tóch nog les geven!