Ooit zie één van mijn trainingsmaten tegen me: "Een gezond mens heeft wel duizend wensen, een zieke heeft er slechts één!" Aan deze uitspraak moest ik gisterenavond denken, toen een andere trainingsmaat, die ik het hele schaatsseizoen nog niet gezien had, weer eens op de smalle ijzers reed.
De verklaring van de afwezigheid van deze schaatser, die net als ik al meer dan 30 jaar zijn rondjes rijdt in de Leidse IJshal, was duidelijk: leukemie.
Afgelopen zomer is dit bij hem geconstateerd. Hij is gelijk onder het mes gegaan en staat sindsdien onder controle. Het is kwaadaardig en het is uitgezaaid, maar het is onduidelijk, wanneer het de kop weer op gaat steken. Regelmatige controle van de bloedwaarden, met name het aantal witte bloedlichaampjes, moet uitsluitsel hierover geven.
"Je kunt er oud mee worden!" had de behandelend arts tegen deze schaatser gezegd.
Dat kan wel zo zijn, maar je vertrouwt je eigen lichaam niet meer.
Hij mag wel blijven sporten, maar niet te diep gaan. Doordat je eerder moe bent, doe je dat dus niet.
Op zulke momenten besef je weer eens: sport is de belangrijkste bijzaak in het leven.
Een naam noemen, doe ik niet. Medische gegevens gekoppeld aan namen zal ik niet op internet zetten. Maar deze trainingsmaat en zijn familie wens ik bij deze veel sterkte toe in de hoop, dat hij er inderdaad oud mee kan worden. Het is hem van harte gegund!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten