Prinsenroute

Na onze terugkeer uit Duitsland afgelopen dinsdagavond heb ik minder gesport dan gebruikelijk. Voor de droogtraining was ik te laat (en eerlijk gezegd ook te moe) en door de nasleep van de fietsvakantie kwam het er woensdagavond ook niet van om te gaan skeeleren.
Resteerde twee keer hardlopen, hetgeen ik tijdens de fietsvakantie niet had gedaan. Donderdagochtend liep ik 8 km, gisterenmiddag 10 km. Het ging erg makkelijk. Kennelijk werkt rust nemen op een bepaald trainingsgebied. Je komt er op een of andere manier dan frisser uit.
Vandaag zijn Ada en ik naar Maasland gefietst. Haar zus Marja was jarig geweest, onze zwager Dick is het komende week.
Ada zei: "Zo houden we de goede conditie van de fietsvakantie langer vast!"
Nou kwam de geest hiervan al direct tevoorschijn bij het pakken van de bidons. Ik pakte er een, die ik mee had moeten nemen bij de Oranjeroute: een blauwe bidon met een oranje dop.

"Die had ik mee moeten nemen met de vakantie!"
Na de regenbuien van vannacht en vanochtend was het lekker zonnig, toen we om 12 uur langs het ADO-stadion en door het Delftse Hout naar Maasland reden. Vanaf Delft kregen we telkens het bordje van de Prinsenroute te zien.

Na de high tea fietsten we, nu met de wind in de rug, weer op huis aan, dit keer via Rijswijk. En weer zagen we regelmatig het bovenstaande bordje van de Prinsenroute.
U ziet het, niet alleen conditioneel, maar ook qua sfeer zaten we nog helemaal in de Oranjeroute.