Het is vandaag precies een eeuw geleden, dat mijn moeder werd geboren in Hoogmade. Net als nu in een vorstperiode: op 7 februari 1912 werd de tweede Elfstedentocht verreden. Op 16 april 1991 is Maria Wilhelmina Breed-Lieverse op 79-jarige leeftijd gestorven. Het was een schat van een mens waar geen kwaad bij zat. Een wijs mens ook. De volgende spreuk heb ik van het internet af gehaald, maar mijn moeder had hem zo kunnen gebruiken: "Het leven is net als schaatsen: als je denkt dat er geen wind staat, heb je hem behoorlijk in je rug."
En deze tegeltjeswijsheid zou haar goedkeuring absoluut hebben kunnen wegdragen.
Vandaag kwamen al mijn broers en zussen bij elkaar in Nieuw-Vennep. Een volle bak, want we waren thuis met 12 kinderen. Of eigenlijk 13. In de oorlog is een zusje van me als baby gestorven aan een paar infectieziekten. Allemaal zijn we gewiegd in de armen van Maria Breed-Lieverse.
"Er gaan veel makke schapen in een hok", plachtte mijn moeder altijd te zeggen. En dat klopt wel, helemaal uit de mond van het makste schaap van het dozijn.
Materieel hebben we het in onze jeugd niet breed gehad, maar met zo'n lieve moeder hadden we wel een warm nest.
Op weg naar de Hoofdweg liep ik langs het kerkhof, waar mijn ouders begraven liggen. Ik ben er inmiddels aan gewend, maar het blijft toch een raar iets om je eigen naam op een grafsteen te zien staan.
Bij mijn schoonzus Joke van der Poel was het reuze gezellig na de frisse wandeling vanaf station Nieuw-Vennep. Alleen bleef ik wat korter als de rest, want om 3 uur moest ik helpen sjouwen. Een van mijn dochters zou gaan verhuizen en ze kon wel wat hulp gebruiken. Siebe, Ana en Ada waren er ook.
Siebe reed met Ana telkens de volle wagen naar het nieuwe onderkomen, terwijl ik er dan op de fiets naar toe reed. Om kwart voor 6 waren we klaar met de meeste spullen.
Met als beloning een prachtige avondschemering met vergelijkbare kleuren als op bovenstaande foto reden we op huis aan, waar Ada boerenkoolstamppot had gemaakt. Dat ging er wel in. Ana had een drukke dag gehad: 's ochtends schaatsles, 's middags sjouwen en nu moest er meteen na het eten vandoor: Ana ging voor het eerst naar Nederlandse les!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten