Testrit

Het klinkt wat raar: op het eind van het schaatsseizoen een testrit maken. Toch was dit het geval, toen ik gisterenavond mijn rondjes draaide op het gladde ijs in de Leidse IJshal.
Vrijdagavond had ik mijn nieuwe Rossignol-binding op mijn kluunschaatsen weten te borgen, maar ik moest toch nog een keer uittesten, hoe het schaatsen er op ging. Het begon met het klungelen om de schaatsen goed vast te klikken, maar na een paar pogingen zaten beide ijzers vast aan de langlaufschoenen.
Het eerste rondje reed wat onwennig. De binding is net wat anders gevormd en iets hoger, zodat het drukpunt net op een ander punt komt te liggen. Heel eventjes heb je dan niets aan het motorische geheugen.
Veiligheidshalve reed ik de eerste 3 kwartier alleen maar mee in het peloton, temeer daar het behoorlijk druk was in de IJshal. Het schaatsen ging steeds makkelijker, zodat ik om 9 uur met de snelle groep meesprong.
Het laatste kwartier reed ik samen met Wierd Wagenmakers op techniek. Na een natuurijsperiode moet je dit deel van het motorisch geheugen altijd weer even ophalen.

Net zoals ik na de training in de kantine met een paar andere schaatsers herinneringen ophaalde aan de prachtige natuurijsperiode, die achter ons lag.