Vorstverlet

Mijn collega's weten het al jaren. Bij natuurijs neemt Bert Breed zo veel mogelijk vrij. Aan het begin van de eeuw kon dat meestal maar op 1 dag in het jaar en regelmatig lukte zelfs dat niet. Wat dat aangaat zijn we de laatste jaren aardig verwend.
Nu kwam onze directrice aan het begin van het jaar bij me met het verzoek, of ik niet eens iets van de 5 weken verlof, die ik nog had staan uit afgelopen jaren, op zou willen nemen.
"Als er natuurijs is", zei ik geheel naar waarheid. Begin januari leek dat, met veel regen en hoge temperaturen, verder weg dan ooit.
Tot eind januari het weer echt om sloeg. Niemand kon bevroeden, dat we aan de vooravond van een flinke koudegolf stonden.

Als voorbeeldig werknemer stuurde ik dit mailtje naar mijn leidinggevenden:

Hoi allemaal,

Met graagte ga ik in op het verzoek van Margreet om mijn verlofdagen van de afgelopen jaren voor een flink deel op te maken. IJs en weder dienende ben ik deze week afwezig.
Ik heb mezelf deze week al uitgeroosterd. Mochten er zeer dringende zaken zijn, dan ben ik altijd per mail bereikbaar.
Ik ga genieten van mijn vorstverlet.

Groetjes,
Bert

P.S. Ik schat in, dat volgende week de Elfstedentocht gehouden wordt!

Natuurlijk heb ik volop genoten van de vele uren op het natuurijs. Maar behalve werken op het ijs, volgde thuis ook nog de nodige arbeidzaamheid. Uiteraard werkte ik dagelijks mijn blog bij.
Daarnaast ben ik coördinator bij de "Krasse knarren". Dat betekende op internet zoeken, waar er veilig geschaatst kon worden. Vooral op www.schaatsforum.nl was ik regelmatig te vinden. Ik stuurde dan mailtjes uit, waar we naar toe gingen, waar we verzamelden en hoe laat.
Daarnaast moesten de schaatsen geslepen worden, meestal niet alleen mijn eigen schaatsen, maar ook die van mijn huisgenoten.
Het waren dus lange dagen.
Maar mij hoor je er niet over klagen.
Ik heb het met liefde gedaan en hoop, dat ik komende winter weer zo'n periode vorstverlet op kan nemen.