Vlak voordat ik op deze zonnige, bijna windstille zondagmiddag vertrok naar station de Vink vroeg Ana aan me: "Aren't you nervous?" Ik kon vol overtuiging zeggen, dat ik dat niet was. Het kan arrogant overkomen, maar de halve marathon van de City-Pier-City zie ik toch vooral als een trainingsloop in de aanloop naar de marathon van Leiden. In mijn beste Engels legde ik haar uit, dat ik een maand geleden wel zenuwachtig was.
De kans om een Elfstedentocht te rijden krijg je maar een paar keer in je leven. De nacht ervoor slaap je slecht van de positieve spanning, de nacht erna is ook niet helemaal je dat door de vele afvalstoffen in je lijf en de lange, prachtige dag, die dan als een soort film nog een diverse keren voor je wordt afgespeeld.
Ontspannen wandelde in naar het station, waar de trein afgeladen vol zat. Als haringen in een ton werden we vervoerd naar Den Haag Centraal.
Hans Boers was met de fiets gekomen. Stom van me, dat had ik met dit mooie weer natuurlijk ook moeten doen! Hans stalde zijn fiets en samen wandelden we naar het vrij grasloze Malieveld, waar we onze tassen afgaven bij de garderobe.
We begaven ons vrij laat naar startvak C, waar we hoorden, dat de wedstrijdlopers werden weggeschoten. Wij moesten nog 10 minuten wachten, voordat we door de Residentie mochten gaan lopen, waar de terugkeer naar de gulden de afgelopen week een serieus gespreksonderwerp was.
Doordat de startgroepen wat meer uit elkaar getrokken waren, had je wel wat mer ruimte om te lopen. Desondanks liepen we de eerste 2 km niet meteen volle bak. Met 22.30 op de klokken hadden we over de eerste 2 km ruim 11 minuten gedaan. Daarna kwamen we wat meer in onze kadans. Aan de uiterste linkerkant slopen we we steeds meer naar voren, al ging dat natuurlijk niet stiekem.
De tijden lagen per kilometer net onder de 5 minuten, dus in dit tempo gingen we richting 1.45. Bij de 7 km haalden we water en sportdrank bij de drinkpost. Er stond hier, zoals bij een groot deel van de route, veel publiek langs de kant.
Na de 7 km ging Hans een paar km voor me lopen. Ik moest bijten om er bij te blijven. Bij het punt van de 10 km nam ik het "kopwerk" weer van hem over. We lagen nog steeds op schema voor een goede tijd.
Over brede lanen langs een paar parken liepen we naar de Van Boetzelaerlaan, waar Jan Koopmans niet klaarstond met een spandoek voor ons. Logisch, want vermoedelijk was hij zelf deelnemer aan de City-Pier-City.
We namen wat te drinken bij de drinkpost en hadden twee derde van de loop erop zitten. Lichtjes afdalend liepen we naar Scheveningen, waar we afbogen voor de laatste 4 km naar het Malieveld.
Ondanks de drukte liepen Hans en ik nog steeds bij elkaar. Het lopen ging erg makkelijk vandaag en zonder dat ik er erg in had, loste ik Hans.
Niet doordat ik ging versnellen, maar doordat mijn trainingsmaat een lichte inzinking had in de laatste 2 km.
Hij wist in ieder geval, dat hij alles had gegeven!
Met een brutotijd van 1.47.36 passeerde ik na 21,1 km de eindstreep, hetgeen zou resulteren in een nettotijd van 1.46.01.
Veel beter dan vooraf verwacht!
Ik moest 41 seconden wachten op Hans. Een stuk langer moest ik op hem wachten bij de tassengarderobe. De vrijwilliger kon de tas van Hans niet vinden.
Na een minuut of wat tevergeefs zoeken mocht Hans zelf zijn tas komen opzoeken. Dat ging een heel stuk sneller.
Samen wandelden we naar het Centraal Station, waar Hans zijn fiets van het slot haalde en zijn spieren lekker los kon rijden op weg naar huis.
Ik kwam in de trein naast een loper uit Voorhout te zitten, die een tijd onder de 1.30 noteerde. Daar kan ik alleen maar van dromen.
Waar ik niet van ga dromen is het traplopen. De komende dagen zal ik mijn bovenbenen flink voelen bij deze vorm van lichaamsbeweging.
Maar dat heb ik er wel voor over. Ik heb lekker en volkomen vlak gelopen bij deze trainingsloop, waarbij ik geen enkele last had van nervositeit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten