Royal ten

Bij het opstaan voelde ik, dat een swingfeest geen ideale voorbereiding is op een prestatieloop. Met Jaap de Gorter zou ik naar Den Haag gaan, waar de "Royal ten" op het programma stond.
Het grote voordeel van fietsen is, dat je je spieren lekker los rijdt. De stamheid verdween uit mijn benen, terwijl we over het fietspad langs de A44 tegen de wind in trapten. We werden teg hoogte van de Landscheidingsweg ingehaald door 3 fietsers in hardloopjacks. Door hen te volgen kwamen we eenvoudig bij het grote kantoor, waar we ons in konden schrijven voor de Royal ten.
De kleedruimte was in ieder geval zeer royaal. We mochten ons omkleden in de vergaderzaal. Om kwart voor 2 gingen we even rustig inlopen, waarna we ons naar het startvak begaven, waar om 2 uur het startschot klonk.
Met zo'n 2700 andere 10-kilometerlopers begaven we ons op weg over de mooie, brede wegen. Het zonnetje scheen en de temperatuur was aangenaam. Dat bleek 's ochtends al: voor het eerst in 2012 konden we in onze tuin ontbijten.
Door de brede wegen aan de oostzijde van paleis "Huis ten Bosch" kon je vrijwel meteen lekker in je eigen ritme komen. Met een gemiddelde van zo'n 12 km per uur passeerden we het 5 kilomerpunt. Dat het ook anders kan bleek op de brede Bezuidenhoutseweg. We waren zo'n 13 minuten onderweg, toen de eerste lopers ons aan de overzijde tegemoet kwamen rennen. Zij waren al op weg naar het 5 kilometerpunt en bijna 2 keer zo snel als Jaap en ik. Wat een tempo. Als sportliefhebber kun je hier alleen maar van genieten.
Na een rondje door de wijk Marlot begaven wij ons ook op de terugweg over de Bezuidenhoutse weg, waar de staart van de Royal ten nog steeds onderweg was naar de ronde van een kilometer, die wij al hadden afgelegd.
Na de drinkpost halverwege draaiden we rechtsaf de bospaden van het Haagse bos in. Ondanks dat het hier smaller was en je moeilijker in kon halen, verhoogden we ons tempo. We liepen langs de ijzeren hekken van "Huis ten Bosch" tot de hoofdingang van het paleis om met een bocht van 180 graden richting Utrechtse Baan te lopen. We liepen een klein stukje langs het beginpunt van de A12 om vrij snel het Haagse bos weer in te duiken.


Op het laatste stuk van dit grote park moest Jaap lossen, maar wat ik verwachtte gebeurde. In de laatste 100 meter wist hij me met een felle eindsprint in te halen en me te kloppen: 48.24 om 48.26.

Maar ik was zeer tevreden. De tweede helft van de loop ging sneller dan de eerste. Als dat volgende week bij de marathon van Leiden ook zou lukken....
Behalve een medaille kregen we ook een rode roos.

Daar kunnen we op deze moederdag mee aankomen bij onze partners.

We fietsten naar het spoor toe, waarna we over de Velostrada weer richting Leiden trapten. Voor de skeeleraars onder de lezers: er is sinds juni vorig jaar in Leidschendam nog geen meter skeelerasfalt bij gekomen!
Met de wind in de rug schoten we lekker op. De Royal ten is een leuke voorbereidingsloop voor de marathon van Leiden.