Op internet is het aanmeten van een nieuwe identiteit een fluitje van een cent. Je verzint een pseudoniem en dit voer je dan in als weblog of op willekeurig een ander sociaal medium. Dit pseudoniem kan dan een geheel eigen leven gaan leiden, zeker als je helemaal opgaat in deze nieuwe rol.
Iets anders gaat het in het echte leven. Daar gaat het verwerven van een andere identiteit een stuk moeizamer. Je moet je identificeren en er worden zelfs vingerafdrukken van je duim en wijsvinger gemaakt, terwijl ik het idee heb, dat de Hollanders in het dagelijks verkeer de middelvinger het meest gebruiken. Maar dit terzijde.
Gisteren was voor Ada en mij de dag van onze nieuwe identiteit. Eerst waren we 's ochtends op het Stadhuis van Leiden onze nieuwe ID-kaart wezen halen. De enige eis, die aan de pasfoto's gesteld wordt is deze: je moet er zo chagerijnig mogelijk op staan. Een of andere Amerkaaanse ambtenaar heeft dit zo bedacht en dat volgt Nederland als braafste jongetje van de klas natuurlijk klakkeloos na.
Met deze nieuwe identiteit begaven Ada en ik ons in het gewoel van de zaterdagmarkt. Daar kwam ik al snel Douwe Kinkel tegen, in tijden van natuurijs bijna dagelijks te vinden op de plekken, waar ik ook schaats. Het kostte enige moeite, maar Douwe wist me, ondanks de nieuwe identiteit, toch te herkennen.
Toen Ada en ik 's middags terugkwamen van het kopen van de Eureka Susten 3XP, lagen er 2 brieven op de deurmat. We kregen allebei een nieuwe voordeelurenkaart van de NS toegestuurd, die tevens als OV-chipkaart dienst kon doen. Dit ter vervanging van de oude.
Deze oude kan ik nu rustig op internet zetten, omdat deze niet meer geldig is, nadat Ada en ik vanmorgen onze nieuwe kortingskaarten geactiveerd hebben bij de balie van de NS op Leiden Centraal. Deze pas is nu niet meer bruikbaar.
Wat wel goed bruikbaar is, is onze nieuwe koepeltent. Het was half bewolkt, toen we deze vanmiddag om een uur of 3 opgezet hebben op een groot grasveld vlak bij ons huis. Volgens de folders doe je 5 tot 10 minuten over het opzetten van de tent. Wij deden er wat langer over, maar de 10 minuten moet met de nodige routine zeker haalbaar zijn.
We waren aangenaam verrast door de grootte van de binnentent. We hopen nog vele jaren plezier te hebben van deze aankoop op de dag, waarop Nederland van Denemarken verloor. Maar we waren gewaarschuwd.
Niemand minder dan William Shakespeare, de grootste Engelse toneelschrijver, wist het in "Hamlet" treffend te verwoorden: "Something is rotten in the State of Denmark!"
Dat weten wij nu ook. De afspraak was, dat Michael Krohn-Dehli het doelpunt tegen de Duitsers zou maken en beslist niet tegen ons!
Zodoende zitten we in de Poule des Doods in een penibele situatie. We moeten de komende twee wedstrijden tegen Duitsland en Portugal winnen, anders liggen we er gewoon na de eerste ronde al uit.
Maar zoals Johan Cruijff ons geleerd heeft: "Elk nadeel heb zijn voordeel!"
Met mijn nieuwe identiteit probeer ik woensdag als een soort redder des vaderlands in de wedstrijd in de basis te beginnen. Met het loopvermogen zit het wel goed, getuige de 3.56.20 op de marathon. Ik schat in, dat de meeste internationals moeite zouden hebben om deze tijd te halen.
Mijn positie wordt centraal in de verdediging. Met mijn ervaring bij DIOS 8 mag dat geen enkel probleem zijn.
Het hele arsenaal, wat in F.C. Knudde uitgebreid beschreven wordt, beheers ik tot in de finesse: een te zachte terugspeelbal op de keeper, een mannetje willen passeren met de bal, terwijl er geen rugdekking is, de bal over grote afstand breed spelen, de benaming zegt het al, zodat deze opgepikt kan worden door een aanvaller van de tegenpartij, de buitenspelval laten mislukken, door niet met de rest van het elftal naar voren te stappen en niet te vergeten het veroorzaken van een strafschop.
Het gaat dus helemaal goed komen met Oranje met mij in de basis. Vanmiddag heb ik 10 km hardgelopen in een wit shirt en een zwarte broek, dus let woensdag goed op Bert Breit als Ausputzer bij....die Mannschaft!
`
Geen opmerkingen:
Een reactie posten