Nu heeft ieder mens op zijn tijd behoefte aan aandacht, maar als je door de trainer apart wordt genomen voor je techniek, dan betekent het toch, dat er iets niet klopt.
En dat klopte, want mijn bijhaal en het laten hangen van het been voor de volgende inzet was niet optimaal te noemen.
Terwijl Tjeerd Wiersma de groep voor zijn rekening nam, werd ik door Dick van Goozen onder handen genomen. Ik kreeg een hele serie foutjes te horen, waar ik aan kon werken, variërend van het te schuin inzetten van het afzetbeen tot het onvoldoende overkomen bij de valbeweging.
En deze serie met elkaar samenhangende slordigheden begint al bij de bijhaal.
"Je moet bijhalen, zoals Yvonne van Gennip het deed", kreeg ik te horen en als ik met aandacht het halve rondje maakte, had ik inderdaad een rustigere slag en kon ik het been langer laten hangen.
Nu kun je helaas niet alle fouten in één keer eruit filteren, maar dat geeft niet: iedere verbetering is er één. En daar train je ook voor: je wilt beter worden.
Maar dat voel je ook. Als je bewust en met aandacht een oefening uitvoert, dan voel je precies, wat de trainer bedoelt. Het kost echter heel veel trainingsarbeid, voor je zo'n verbetering hebt geautomatiseerd.
Na de opsomming van alles, wat er verbeterd kan worden aan mijn techniek, kreeg ik de geruststellende mededeling: "Maar je skeelert best wel goed!"
Ik had een Aha-Erlebnis.
Ondertussen ben ik me er wel bewust van, dat het nog heel lang zal duren, voordat ik zo'n sublieme techniek heb als Yvonne van Gennip. Ik heb zo'n vaag idee, dat me dat in dit leven niet gaat lukken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten