Doordat Ada op mijn verjaardag geen tijd had gehad om naar de volkstuin te gaan, ging ik op weg naar mijn werk de planten in de kas water geven. Het was niet bepaald een straf om een extra stuk te moeten fietsen op weg naar Katwijk. Ter hoogte van "de Klip" liepen op deze hoogzomerse dag honderden wandelaars met een rugzak met proviand op.
Het vlaggetje op de rugzakken verduidelijkte veel: Strandzesdaagse 2012.
Op het werk was de concentratie toch wat minder dan anders. De jarige Siebe moest zijn thesis verdedigen. Op 2 mei had hij de tekst opgestuurd naar Spanje. Nu heeft España de klankkleur van "Mañana, mañana".
En dat klopte volledig. Twee maanden lang hoorde hij niets. Op vrijdag de 13e, de dag, voordat hij naar Bilbao zou vliegen, kreeg hij te horen, dat er nog het nodige aan de thesis veranderd moest worden. Dat gaf dus een hoop extra werk en extra spanning. Maar zoals een goed wielrenner betaamt, beschikte Siebe over een goede eindsprint.
Vanmiddag kregen we om half 1 het verlossende telefoontje uit Oviedo: Siebe is met een 8 geslaagd voor zijn master Geologie aan de universiteit in deze hoofdstad van Asturias.
Dat deze schitterende dag in een euforie verliep, spreekt voor zich. Na met Ada in de tuin gegeten te hebben, vertrok ik naar Jos Drabbels, waar Hans Boers Jaap de Gorter en ons oppikte voor de strandtraining.
Met Annerieke van der Beek, Andrea Landman en Robert Nozeman hadden we een heerlijke training op het drukke strand. Het was hoog water, dus we moesten voor het mulle zand naar "Huis ter Duin" ploeteren. Door de hitte hadden we er voor gekozen, om alles in een lagere versnelling te doen. Op de terugweg hadden we nog een paar series schaatsstappen, opdrukken, statisch zitten en buikspieroefeningen.
En op 24 juli was het eindelijk zo ver op deze tot nu toe magere zomer: voor het eerst dit jaar ging ik in zee zwemmen. Sterker nog, het was überhaupt de eerste keer dit jaar, dat ik ging zwemmen. In mijn nieuwe zwembroek, dat weer wel.
Het water was warmer, dan ik gedacht had. Het was heerlijk.
Verfrist zaten we met zijn zevenen aan een grote tafel op het terras van "Het Wantveld". We konden volop genieten van de prachtige ondergaande rode zon, terwijl we tegelijkertijd aan onze vochtcompensatie werkten.
Jaap verhoogde de sfeer met het volgende smeuïge verhaal. Hij was pas geleden naar Engeland geweest met zijn vriendin voor een wandelvakantie. Ze kregen op een gegeven moment een lift naar het station. Juul werd helemaal zenuwachtig in de wagen. De man op de linkervoorstoel had zijn handen regelmatig losjes naast zich en lette helemaal niet op het verkeer. Jaap kon haar uiteindelijk geruststellen: "We zijn in England. Daar rijden ze links. De vrouw zit achter het stuur!"
Op weg naar huis zat Hans achter het stuur. Aan de goede kant nog wel! Uit de geluidsboxen schalde The Doors met "Roadhouse blues".
Het was in alle opzichten een schitterende dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten