De aankondiging van een weersomslag, die al dagenlang was aangekondigd voor het weekeinde, zat er aan te komen.
Maar eerst stond ons nog een broeierig warme dag te wachten, ook al was het op de fiets naar mijn werk minder warm dan de afgelopen ochtenden. Er stond wat meer wind.
Dat deed me meteen weer denken aan de Olympische Spelen in Londen, die vanavond officiëel geopend worden met een spetterende show, met "The Tempest" van William Shakespeare als uitgangspunt.
Nu heb ik zelf een paar jaar rondgelopen met het idee om naar de Olympische Spelen te gaan. Dichterbij dan Londen zullen ze voorlopig niet komen, hoewel....
De kans, dat het NOC-NSF mij afvaardigd naar dit grootste sportevenement is niet echt groot te noemen, alhoewel ik wel 10 marathons heb uitgelopen.
Het Olympische motto is niet voor niets: "Deelnemen is belangrijker dan winnen!"
Daar ben ik het in dit geval volmondig mee eens. Bovendien, een voor sponsors niet onbelangrijk gegeven: met mijn tijd van net onder de 4 uur ben ik bijna 2 keer zo lang in beeld als de Kenianen en Ethiopiërs!
Beste mensen, ik snap niet goed hoe het kan, maar ik ben niet gevraagd....
Plan B behelsde, dat ik naar Londen zou gaan als supporter en dat zou koppelen aan een fietsvakantie in Good Old England.
Nauwelijks had ik dit voorstel bij Ada in de week gelegd, of de ergste rellen sinds de Tweede Wereldoorlog braken uit in de hoofdstad van Groot-Brittanië. Een paar dagen later konden we in de krant lezen, dat alle treinen naar Londen bijna een jaar van te voren al waren volgeboekt.
Kortom, mijn idee zou heel wat logistieke problemen hebben opgeleverd. We kozen er voor om in plaats van onze Westerburen onze Oosterburen te gaan bezoeken. Onze fietsvakantie gaat naar de Eifel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten