Armstrong

Dit was het weekeinde van Armstrong. En dan met name het afscheid van Armstrong.
Het begon vrijdag met het nieuwsbericht, dat Lance Armstrong zijn strijd tegen de beschuldigingen van stelselmatig dopinggebruik heeft opgegeven en de USADA hem zijn 7 Tourzeges wil ontnemen.

Het zou ook vreemd zijn, als je de staat van dienst ziet van "The Boss": 7 jaar op rij onbedreigd de Tour de France kunnen winnen, zonder een inzinking. En dat, terwijl de nummers 2 t/m 10 in bepaalde jaren allemaal wel een keer betrapt zijn op dopinggebruik.

Je kunt mij een hoop wijsmaken, maar daar geloof ik niet in. Ik doe genoeg aan duursport om te weten, dat je af en toe boven jezelf uit kunt groeien, en dat er dagen zijn, dat je vleugels hebt.

Maar dat je dat 7 jaar lang 3 weken aan een stuk hebt? Nee, dat gaat er bij mij niet in. Temeer daar Lance Armstrong regelmatig naar Italië ging naar dr. Ferrari (what's in a name?) voor trainingsadviezen. Ferrari is in Italië, wat Fuentes was in Spanje.
Er zal de komende jaren nog heel wat juridisch gesteggel over komen, maar wat mij betreft kan Lance Armstrong zijn naam veranderen in Ambulance Armstrong: hij wordt behoorlijk beschadigd afgevoerd!
De tweede Armstrong, die dit weekeinde in het nieuws kwam, was Neil Armstrong.

De man, die als eerste mens voet zette op de bodem van de maan, is gisteren op 82-jarige leeftijd overleden. De zinsnede: "That's one small step for man, one giant leap for mankind" is legendarisch.

De Nederlandse uitdrukking "Loop naar de maan" was ineens in een heel ander daglicht te staan.

Jaren later kwam de vlucht van de Apollo 11 op een andere manier op mijn pad.

Ik las het boek "Effect" van Johann Olav Koss, een van de allergrootste schaatsers ooit en de zussen Heidi en Bente-Marie Ihlen. Hierin kwam de vluchtgenoot van Neil Armstrong ter sprake. Buzz Aldrin kwam psychisch in de problemen.

Hij kon het niet verkroppen, dat hij niet de eerste man op de maan was. Buiten het feit, dat Kuifje en kapitein Haddock er al eerder waren geweest, haalde Koss dit voorval aan als schoolvoorbeeld van een verkeerde focus.

Er zijn slechts 12 mensen op de maan geweest van de 7 miljard wereldburgers, die op aarde rondlopen en desondanks heb je het er psychisch moeilijk mee, dat je de eerste niet bent.
In de (top)sport werkt het precies hetzelfde. Als je bij een Wereldkampioenschap of de Olympische Spelen "slechts" tweede wordt, ga dan niet zitten sippen, maar bedenk dan, dat zo ongeveer de hele mensheid graag met jou van plaats zou willen ruilen!
Of zoals mijn schat van een moeder het heel praktisch wist te verwoorden: "Kijk naar wat je hebt, niet naar wat je mist!"
Wijze woorden van een wijze vrouw. Want al waren we geboren als Breed, in een gezin met 12 kinderen heb je het niet breed....