Zoals iedere morgen klonk om half 8 het gebeier van de kerkklokken in het kraterdal. We pakten de tent snel in, daar er dreigende wolken hingen. Toen alles ingepakt was, ontbeten we. Om half 10 begaf ik me naar de receptie van hotel "Schneider" voor het betalen van € 48,- voor het 3 nachten kamperen aan het mooie Schalkenmehrer Maar.
Om af te kicken reden we het lage rondje om het vulkaanmeer heen met 2 beklimmingen, alvorens het kratermeer te verlaten.
We klommen op de Maare Mosel Radweg lichtjes tot de lange tunnel, waarna we 3 km afdaalden. Met bepakking zeer prettig. We fietsten voor het station langs, zodat we de steile klim naar die Stadtmitte van Daun achterwege konden laten.
De Mineralquellen Route ging vrij vlak tot Rengen, waar het klimmen begon langs de Hasbach. Aanvankelijk over een verharde weg, maar in het bos over onverharde wegen.
Zo kwamen we uit in Dockweiler. Dit is de hoogst gelegen plaats in de Vulkaneifel.
Voor ons betekende dit afdalen naar Dreis-Brück na de koffiestop in Dockweiler.
We maakten een halve cirkel van ruim 4 km over een bospad van de Döhnberg, waarvan de top 655 meter hoog is.
Zo kwamen we bij een Mineralquelle uit: de Sumpfquelle. Deze lag in een hoogveenvlakte van een hectare groot. Via Oberehe daalden we over een onverhard pad naar Niederehe. Bij het bereiken van de glooiende asfaltweg trokken we onze jas aan. Het regende eventjes. In Niederehe namen we een bushok als overdekte lunchplaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten