Op deze vochtige vrijdag, waarop het vanavond nog flink onweerde boven de Stevenshof, reed ik om half 4 naar de Leidse IJshal. De schaatslessen stonden, net als de Herfstvakantie, op het punt van beginnen.
Volgende week is er iedere ochtend schaatsles voor kinderen in de Leidse IJshal. Maar vandaag gold dat voor kinderen, die zich hadden aangemeld voor de Buitenschoolse sport of bij de IJVL.
Vooral voor de Buitenschoolse sport was de animo zeer groot. Er waren 133 kinderen geplaatst, terwijl er ook nog kinderen op de wachtlijst waren geplaatst. Dat is volgens mij al een aardige tijd terug: dat er wachtlijsten waren bij de IJshal. Kennelijk heeft de prachtige natuurijsperiode in februari zijn uitwerking niet gemist.
Vlak voordat ik het ijs opstapte om mijn eerste schaatsles van het seizoen te gaan geven, kreeg ik een contract in handen gedrukt. Teneinde onaangename verrassingen te voorkomen, besloot ik het thuis eens goed te bestuderen, voordat ik mijn handtekening onder het contract zou zetten.
De lessen gingen als vanouds: speels. Het schaatsplezier staat bij mij altijd voorop. De spits is er weer af.
Ik gaf 2 kinderen les, die vertelden, dat hun neef zeer goed kon schaatsen: deze neef is een van de allergrootste talenten: Kai Verbij. Voor de aanvang van de les kwam ik de vrouw van Jeroen Staathof tegen, de eerste wereldkampioen op de 1500 meter. Al met al een veelbelovende start van de Buitenschoolse sport.
Na 2 uur schaatsles kwam ik Dirk Zwitser tegen, met wie ik nog even herinneringen ophaalde aan de schaatstocht op de Langeraarse plassen.
Ooit zullen er kinderen zijn, die ik vandaag schaatsles heb gegeven, die dat dan ook zullen doen met hun trainingsmaten.
En daar is geen contract voor nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten