Sprooksprekers en trollen

Vanavond hing ik met Ada de schoolplaat van "Sprooksprekers in de Ridderzaal" van Johan Herman Isings op in onze slaapkamer.

Na 9 jaar verdween het inmiddels licht beschadigde affiche van de uitvoering van "Carmina Burana" van de muur om ruimte te maken voor de Sprooksprekers.

Nu we het toch over licht beschadigd hebben: met de achillespees gaat het een stuk beter. Ik had geen terugslag van de WAKZ-loop. Sterker nog: Ik had meer last van mijn bovenbenen met traplopen dan van mijn achillespees. Het bekende loperskwaaltje, dat na een paar dagen weer verdwenen is.
Nu ik toch bezig was met het vervangen van kunst aan de muur: de halfjaarlijkse wisseling van de trollenkaarten nam ik ook meteen maar mee.

De zomerkaarten van Rolf Lidberg werden uit de wissellijst gehaald en de winterkaarten werden er voor in de plaats gedaan.

Maar dit keer waren het niet alleen kaarten van de Zweedse illustrator Rolf Lidberg.

Ook Ivar Rodningen kwam met 5 trollenkaarten in de wissellijst in de huiskamer te hangen.

De trollentekeningen van deze Noorse kunstenaar werden door mijn collega Joke Prins meegenomen uit Noorwegen.

De aanleiding was een gesprek in de kantine, waarbij ik aan een tweetal collega's, die op vakantie naar Scandinavië zouden gaan, gevraagd heb om trollenkaarten voor me mee te nemen.

Want de kaarten verkleuren door het zonlicht op de wissellijst na verloop van tijd. Zo moet er toch regelmatig "verse waar" worden aangevoerd.

Zodoende kan ik rond de wisseling van zomertijd naar wintertijd de traditie van het wisselen van de trollen voortzetten.