Plakken

Zondagmorgen kwam, nog nagenietend van de gezellige Hobbitreünie, aan het ontbijt bij Bas en Nel Theo Hoogkamer ter sprake. Deze klasgenoot van de Sint-Jozefschool vormde in de jaren '70 met Adriaan Müller het clownsduo "Knip en Plak", dat bij het Midwinterfestival ook regelmatig als pauzeprogramma of openingsact optrad.

Gisterenavond kreeg ik vooral met Plak te maken. Het was druk bij binnenkomst in de Leidse IJshal. Een studentenvereniging kwam schaatsen. Een stuk of 40 aankomende medici stond te wachten tot zij, net als de "stamgasten", de gladde ijsvloer mochten betreden.
In het begin moesten we rustig rijden, doordat er telkens kleine groepjes medische studenten de buitenbaan overstaken op weg naar de binnenbaan, maar na een minuut of 10 konden we gas gaan geven.
Door toevallige omstandigheden kwam ik telkens op de tweede of derde plek in het snelle peloton. Ik voelde me net Joop Zoetemelk, die de naam had een wieltjesplakker te zijn: weinig op kop rijden en vooral profiteren van de tempobeul op kop.

Technisch liep het behoorlijk goed. De bijhaal begint langzamerhand geautomatiseerd te raken. Doordat ik constant in het voorste gelid meereed, had ik wel profijt van de luwte, maar had ik geen last van het harmonicarijden achterin het snelle peloton.
Alleen Mart Moraal en Wierd Wagenmakers dubbelden ons een paar keer, maar voor de rest werden we niet of nauwelijks ingehaald.
Om even over 9 kreeg ik van Hans den Outer, die zeker 20 minuten kopwerk gedaan had, een hand met de woorden: "Aan jou de eer." Na ruim 3 kwartier schaatsen kwam ik op kop en kon ik het hoge tempo goed volhouden.
Na afloop nam ik in de kantine een afzakkertje met Henk en Hans. Waar wij vorige week dachten, dat Henk gehecht moest worden, viel het mee: de wond bij zijn wenkbrauw werd geplakt. Dat past wel bij hem, want in de kantine blijft hij regelmatig plakken.
Zelf kan ik er ook wat van, hetgeen ik meteen nadat Henk en Hans naar huis waren gegaan bewees. Het bestuur van de IJshal kwam net uit de vergaderkamer en nam nog een drankje. Zodoende bleef ik ook nog even plakken.
De inmiddels traditionele 1000 rondjes van Leiden kwam ook nog even ter sprake. Uiteraard doe ik er weer aan mee.

Bij deze roep ik alle schaatsliefhebbers, die mijn blog lezen op, om mee te doen, individueel of in teamverband. Ik benut dus de mogelijkheid om het affiche virtueel te plakken.