Onze maatschappij krijgt steeds meer Amerikaanse trekken. Het is niet alleen te merken in de arbeidsverhoudingen, waarbij het degelijke Rijnlandse model meer en meer wordt ingewisseld voor het Angelsaksische model van winst pakken op de korte termijn, maar ook aan de jaarfeesten. Sint-Maarten met zijn optocht voor kinderen is ingeruild voor Halloween, Sinterklaas voor de Kerstman en de laatste jaren hoor je steeds meer over Valentijnsdag.
Op deze Valentijnsdag reden de krasse knarren weer met een man of 20 hun rondjes in de Leidse IJshal. Het tempo lag behoorlijk hoog. Het ijs gleed weer perfect en iedereen kon het bijhouden, terwijl we de gebruikelijke piramide schaatsten. Wim van Huis was in zijn element, want hij is voornemens naar Egypte op vakantie te gaan. Alsof het daar al niet chaotisch genoeg is?
Tijdens een pauze tussen de 5 en 4 kilometer kwam Valentijnsdag ter sprake. Wim vroeg aan Henk Distelvelt: "Heb jij je vrouw al bloemen gegeven?"
"Daar heb ik geen geld voor", antwoordde Henk, waarop ik het meteen maar vertaalde in het Engels: "No money for roses"!
Ik blijf Valentijnsdag nog steeds zien zoals het is: niet meer en minder dan een geïmporteerd Amerikaans jaarfeest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten