"Je hebt een mooi jasje uit je gordijnen geknipt!"

Het was zaterdagmorgen, ondanks de late thuiskomst van "Soldaat van Oranje", vroeg uit de veren. Ik moest om 9 uur bij de Leidse IJshal zijn. Er moesten vloerkleden en wat andere spullen voor de winterbiatlon opgehaald worden, die bij het transportbedrijf van mijn broers in Nieuw-Vennep opgeslagen stonden.

Eerst haalden we banken op uit de gymnastiekzaal bij de naast de IJshal gelegen school, waarna we naar Nieuw-Vennep reden. Om een uur of 11 was de aanhangwagen voor de tweede maal gelost en kon ik thuis gaan om te douchen. 's Middags moesten we naar Den Haag voor een bruiloft.
Ada ging nog even bij haar ouders langs. Ook ik fietste naar station Voorschoten, waar we met Coby en Martin hadden afgesproken. Met trein en tram gingen we naar de Kneuterdijk, waarbij we de Ridderzaal passeerden.

Vanaf de Kneuterdijk wandelden we naar de Juffrouw Idazaal, waar Jan en Saskia in het huwelijk zouden treden.
Er druppelden steeds meer gasten binnen. Zo hoorden we een man, die een andere man begroette: "Je hebt een mooi jasje uit je gordijnen geknipt!" De toon was gezet.
De toonzetting werd overgenomen door de bijzondere ambtenaar van de burgerlijke stand. Onder de bijzondere ambtenaren bleek dit een wel heel bijzonder exemplaar te zijn. Ze begon met de vraag of iemand wist, waar de naam Juffrouw Ida vandaan kwam. Dat bleek uit de 18e eeuw te stammen. De katholieke kerk moest in schuilkerken hun diensten houden. Als er een kerkdienst was, klopte Juffrouw Ida op de deuren van de katholieken, die dan naar de eredienst gingen. Ze was dus een echte dienstklopper!
Van deze zeer bijzondere ambtenaar kregen we met veel omhaal van woorden te horen, dat het bruidspaar elkaar bij de Roparun had leren kennen, waarna ze doorging met haar niet te stuiten woordenvloed met ingestudeerde grapjes.
Met alle gasten wandelden we naar de Oud-Katholieke kerk. Een prachtige schuilkerk.

De muzikale omlijsting werd verzorgd door een drietal zangeressen en 1 zanger van the Gospel society.

De krachtige en zuivere stemmen kwamen door de akoestiek goed tot hun recht.
De feestavond met het Indische buffet werd gegeven in stadscafé "Het Wapen van Den Haag". We zaten aan tafel met een echte Hagenees, die vlak bij de Oud-Katholieke kerk was geboren en die niet wist, dat daar een een kerk was. Zo goed was deze schuilkerk verscholen.
Na een stukje bruidstaart als toetje wandelden we naar Den Haag Centraal, waarna Ada en ik de laatste 4 km vanaf station Voorschoten tegen de koude, snijdende wind in moesten fietsen. Na alle warmte, die het bruidspaar uitstraalde, was dat toch wel even wennen....