Meije-Aarlanderveen-Meije

In het schema voor de marathon van Leiden stond de eerste 30 km op het programma.
Om 9 uur stapte ik op de fiets naar restaurant "Cronesteyn", waar Hans Boers me oppikte met zijn auto. Samen reden we naar Meije, waar de wagen werd geparkeerd achter de Rooms-Katholieke kerk. We trokken een laagje kleren uit op deze frisse aprilmorgen, waarbij het en der zelfs op de Rijn een laagje ijs lag. Ik kan mij niet heugen, dat ooit gezien te hebben in april.

We begonnen om 10 over 10 in het zonnetje aan de eerste 7 km van de dag.

Vanaf "de potlood" liepen we over het fietspad dwars door de Nieuwkoopse plassen. We liepen langs een ondiep slootje, dat vrijwel helemaal dichtgevroren was. De grappenmakers her en der in het land, die op internet aankondigden, dat je op Tweede Paasdag gratis op deze of gene ijsbaan kon schaatsen, hadden het weer in ieder geval mee om mensen op 1 april in het ootje te nemen.
Wij hadden het weer ook mee, want het was heerlijk loopweer in deze prachtige omgeving, waar ik diverse malen geschaatst heb, ook samen met Hans.

Aan het eind van het Meijepad zagen we aan de linkerkant allemaal buldozers en kleine graafmachines staan. We vroegen ons af, wat dit te betekenen had in dit prachtige natuurgebied. Navorsen op internet leverde op, dat het het plan Zuidhoek Meijepark betrof, met woningen uit het luxe segment. Want dat het daar prachtig wonen is, staat buiten kijf.
Dat gold ook voor ons eerste doel: het Dorpshuis van Aarlanderveen. Hier konden we ons voor € 3,50 inschrijven voor de Drie Molenloop. Het was 10 voor 11, dus we hadden nog 20 minuten voor de start. We wandelden rustig de 400 meter naar het startvak, waar we vrij ver naar achteren vertrokken. We hadden ons voorgenomen om deze loop van 15,5 km in marathontempo te gaan doen. De eerste kilometer deden we dat ook, maar na de splitsing van de 10 km voerden we het tempo toch wat op. Tot Zwammerdam hadden we de wind in de rug en was het zaak, om niet te ver achter groepjes te zitten, waar je af en toe jezelf uit de wind kon houden.
Dat lukte heel goed. Langs de Rijn hopten we van groepje naar groepje, tot we het gat met een volgend groepje, met daarin René Merscu, een collega van Hans, bijna gedicht hadden. Dat was net voor de drinkpost van 5 km. Wij namen wel water, zij niet, waarna de inhaalrace van voren af aan begon.

Op het stuk langs de Ziende versnelden zij echter, en daar wij pas halverwege onze 30 km waren, besloten we niets te forceren. Zo liepen we in deze prachtige omgeving met veel watervogels, waaronder twee zilverreigers, naar Aarlanderveen terug.

Hier was het bekend terrein. We hadden er 's ochtends al gelopen. Halverwege deze weg moesten we over een boerenerf naar een bruggetje, waardoor we op een fietspad achter Aarlanderveen langs naar het centrum liepen, waar we linksaf sloegen om over wederom een boerenerf naar een van de molens te lopen. Hans moest hier even rekken om zijn kruisbanden even te ontzien, waarna we weer verder gingen. Brenda Otto, die vanaf Zwammerdam bij ons in de luwte had gelopen, liep nu 100 meter voor ons en was een prachtig doelwit. Het lukte ons om haar bij het 15 kilometerpunt te passeren. Vlak voor ons liep een andere loper in ruimzittende joggingkleding, die Hans nauwkeurig omschreef als: "De man in de pyjama!"
Of het wijs was, is te betwijfelen, maar Hans sprintte om hem nog voor de finish in te halen. Dat lukte, maar met een prachtige jump wist de pyjamaman Hans alsnog af te troeven.

We waren net onder de 1.20 gefinisht: 1.19.56 bruto, netto zal dat ongeveer 1.19.40 geweest zijn.

Geen gekke tussentijd voor 15,5 km in een 30 kilometerloop. Hans Boers werd hiermee 56e en Bert Brud uit Leiden 57e. Ik had de omroeper dus goed verstaan, toen ik "Bert Bruut" hoorde....
Na even met René gekletst te hebben in het finishvak, vervolgden Hans en ik onze weg weer naar Meije. Tegen de wind in liepen we in een behoorlijk tempo. Eén keer moest ik Hans tot de orde roepen: "Temporiseren!" Hij liep op souplesse zo bij me weg.
Via het nu veel drukkere fietspad door de Nieuwkoopse plassen liepen we in marathontempo naar de watertoren van Meije, waar we zagen, dat het ijs weggesmolten was, en vandaar naar de kerk. De brutotijd over 30 km was 3 uur en 10 minuten, netto zou het 2.45 worden. Niet gek voor een eerste dertiger, waarbij we nu langs het grootste deel van de route, die we in januari 2009 geschaatst hadden, gelopen hadden.
We namen nu de rechte weg naar Woerden in plaats van de slingerweg langs de Meije naar Zwammerdam. Uit de geluidsboxen van de auto klonk de prachtige muziek van "The Beatles".

Onderweg kreeg ik nog een muzikale vraag van de chauffeur: "Welk nummer is dit?"
Ik meende toch duidelijk "Also sprach Zarathustra" te horen, maar het bleek om "CC Rider" van Elvis Presley te gaan.

Thuis gekomen bleek het raadsel snel opgelost. De intro van "CC Rider" bleek afkomstig van "Also sprach Zarathustra".

Na afgezet te zijn bij "Cronesteyn" was ik van plan om via de Oostvlietweg naar huis te fietsen. Even voorbij de volkstuinen ontdekte ik een nieuw fietspad, dat ik wel even uit wilde proberen. Z kwam ik aan de oostkant van de Vlietlanden uit, waardoor ik besloot naar de Vogelplas door te fietsen. Want daarvoor beulen we ons het hele jaar af!

Met de wind in de rug en in het zonnetje leek het wel lente! Via de Velostrada reed ik op huis aan. Ik had de beenspieren lekker los getrapt na de 30 kilometer van Meije naar Aarlanderveen en via de Drie Molenloop weer terug.