House of the king

"House of the king" was in het begin van de jaren '70 de eerste hit van Focus. Deze Nederlandse popgroep had aansprekende namen in de gelederen: fluitist Thijs van Leer, Jan Akkerman op gitaar, Bert Ruiter op basgitaar en Pierre van der Linden op drums. Daar kon je mee thuiskomen.
Jan Akkerman werd in die jaren zelfs als de beste gitarist ter wereld gekozen door lezers van Melody Maker.
Daaraan kun je merken, dat de Engelsen, een enkele uitzondering daar gelaten, niets van schaatsen afweten, want anders was de keuze ongetwijfeld op Wim van Huis gevallen.
In de Leidse IJshal is de aanwezigheid van de gitarist van "The Shoes" onmiskenbaar. En zoals het een goed muzikant betaamt: je hoort hem meer, dan dat je hem ziet!
Wat dat aangaat is Hans Boers beduidend minder luidruchtig. Voor het eerst sinds de marathon van Leiden liepen we weer een keer samen.

We hadden om half 1 afgesproken bij station Voorschoten. Buienradar had voorspeld, dat het om 12 uur droog zou worden, dus dat kwam mooi uit. Ik was nog een via de volkstuin naar de afgesproken plek gefietst. Ik bracht een lunchpakket naar Ada, die de hele dag onkruid aan het wieden was.
Hans werd afgezet door zijn zoon Joy. Dat is tenminste een echte Joyrider!
In een miezerregen begonnen Hans en ik aan de loop van 8 km. Op de Papelaan begon het harder te regenen en in de Horsten begon het pas goed. In de stromende regen passeerden we "the house of the king".

Voor het eerst in ruim een eeuw kon dit weer.
Even voor alle duidelijkheid: er is een groot verschil tussen het huis van de koning en het koningshuis!
Maar Elfstedencrack Willem-Alexander van Buren mag zich zorgen gaan maken over de mentale weerbaarheid van zijn onderdanen.

Gedurende onze loop zijn Hans en ik geen enkele hardloper en slechts een paar wandelaars tegengekomen. Vermoedelijk alleen omdat het vrij hard regende. Zijn we in anderhalve maand een volk van watjes geworden?
Wij liepen via de achteringang van de Horsten naar de Horstlaan, waar Hans langs het spoor naar Leidschendam zou lopen. In de regen namen we afscheid van elkaar.

Ik liep door naar station Voorschoten, waar ik de fiets pakte en over de Velostrada naar huis reed, waar ik een verkwikkende douche nam.