Tijdens de repetitie van "Cry of the earth" afgelopen zaterdag werd gevraagd, of er koorleden waren, die dit weekeinde een aantal affiches op publicatieborden in de stad wilde plakken.
Nog voor ik me op kon geven in de pauze, had Ada dat al voor me gedaan. Zij kent immers mijn reputatie als plakker. In "De Hobbit" bleef ik regelmatig plakken tot het ochtendgloren en zelfs een vergadering van het Midwinterfestival wilde nog wel eens uitlopen tot half 5 's morgens.
Kortom, ik kon bogen op een ruime ervaring.
Woensdagavond werden de affiches gebracht door een bestuurslid van de Stichting Leidse Koorprojecten en vanmiddag fietste ik om half 4 van huis weg om in de Stevenshof, het Morskwartier en Zuid-West 16 aankondigingsaffiches op te hangen op officiƫle plakborden van de gemeente. Het was lekker zonnig weer, dus dat was bepaald geen straf.
Hoe we ook zochten, het aanplakbord van het Diamantplein was nergens te ontdekken. Maar ja, dat was te verwachten: diamanten worden regelmatig ontvreemd!
Halverwege onze fietstocht van een kilometer of 12 deden we nog een paar boodschappen in het centrum van Leiden.
Anders dan in mijn jaren in de Anti Kernenergie Beweging, toen wildplakken heel gewoon was, gebruikten we alleen de officiƫle publicatieborden. We hoefden derhalve niet bang te zijn voor het lokale politiecorps van de Sleutelstad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten