Bij het wielrennen is het een bekend fenomeen: de waterdrager. Deze knecht laat zich afzakken naar de staart van het peloton om uiteindelijk tussen de ploegleiderswagens te belanden. Beladen met diverse bidons moet de waterdrager flink vaart zetten om weer bij het peloton te komen en daarna ook nog eens naar voren rijden in de soms wel 200 man grote groep.
Al dit werk wordt veelal in de anonimiteit verricht voor de kopmannen, die alle eer en aandacht krijgen.
Vooral in warme etappes in de Tour de France, als bij soms meer dan 30 graden afstanden van 200 km overbrugd moeten worden, moet er voldoende gedronken worden. Dat betekent dan overwerk voor de waterdragers van het peloton.
Vandaag mocht ik als waterdrager fungeren. Vanaf mijn werk fietste ik door naar de volkstuin, waar ik planten water moest geven. Vooral de planten in de kas hebben op zulke zonnige zomerse dagen voldoende water nodig. Ik heb dan ook minimaal 12 keer op en neer gelopen naar de sloot om een gieter vol water te dragen naar de plekken in de tuin, waar planten het water goed konden gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten