zondag 15 september 2013

Angrilu

Gisteren hadden we bij ons thuis een "halve" Buijzendag. De helft van mijn schoonfamilie was bij ons op bezoek. Het was erg gezellig en Ana kon zowaar nog even Spaans praten met mijn zwager Bas.

Ondertussen stond in het wonderschone Asturias de zwaarste klim van de Vuelta op het programma: de Angrilu. "Het beest van Asturias" is te vergelijken met de Keutenberg, maar dan kilometers lang.

Twee jaar geleden legde de Spaanse veteraan Juan José Cobo op de Angrilu de basis voor zijn grootste overwinning uit zijn loopbaan: de Ronde van Spanje.

Dit jaar flikte de veteraan der veteranen, Chris Horner, hetzelfde kunstje.
Nu is het trouwens niet de enige veteraan, die een klassiek sportevenement winnend weet af te sluiten. In 1929 ging de toen 40-jarige Karst Leemburg hem voor door een van de allerzwaarste Elfstedentochten te winnen.

Zelf ben ik de Angrilu niet op geweest, maar mijn zoon Siebe wel.
Na de finish op de Alto de Naranco was voor de tweede keer op rij de omgeving van Oviedo, de hoofdstad van het prachtige Asturias, het decor van de Vuelta e España. Zelf ben ik er 2 keer geweest, in de tijd dat Siebe in Spanje wielrenner was. Zo keken we bij een beklimming van de Otura uit op de Angrilu.

Het verbaast me trouwens telkens weer, waarom Asturias niet veel meer toeristen trekt.

Het is er gewoonweg schitterend!





2 opmerkingen:

  1. Bert, komende zondag staat de Angliru van Leiden weer op het programma: de Bulttijdrit. Zie de IJVL website. Ben je van de partij?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat ligt eraan. Ik loop zaterdag de halve marathon van Katwijk en 's avonds heb ik een feest. Een zus van me is 50 jaar getrouwd.
    Zondagochtend beslis ik pas. Dan weet ik, of mijn benen rust nodig hebben of niet.

    BeantwoordenVerwijderen