't Duyfrak

Een mens is een gewoontedier. Zo heb je op weg naar je werk vaak een paar vaste routes. Wat dat aangaat ben ik niet anders. Zodoende ken je de wegen, die vlak naast de doorgaande wegen lopen, vaak nauwelijks.
Zo fiets ik vrijwel iedere werkdag langs Valkenburg, waar een nieuwbouwwijk gerealiseerd wordt in 't Duyfrak.

Nu kende ik deze hoek wel een beetje. Vroeger stond hier "Mandy's Hoeve". Bij deze manege had een van mijn dochters in haar kinderjaren paardrijles.

Vanmiddag was ik om kwart voor 3 terug van mijn werk en trok ik mijn hardloopschoenen aan. Het was zonnig, de temperatuur een graad of 18 en er stond een niet al te harde wind. Kortom: ideaal weer om te gaan sporten.
Ik liep via het Morskwartier, waar ik, lopend op de busbrug over de Rijn, iemand hoorde roepen: "Hé, Bert!"
Het was Martin Langbroek, die het ijs op de Rijn aan het testen was. De conclusie was duidelijk: het hield niet.
Maar Martin was vindingrijk. Om geen nat pak te krijgen, had hij veiligheidshalve maar een boot gepakt.

Langs de 3 Oktoberhal en de Haagsche Schouw liep ik naar 't Duyfrak. Over de onverharde bouwwegen had het iets weg van een veldloop, maar dat heeft ook wel iets.
Zo kwam ik uit bij de nieuwbouw en ik moet zeggen: ik was aangenaam verrast. Het ziet er afwisselend uit.

Vooral langs de Rijn had je een mooi uitzicht. Aan de overzijde van de rivier zag je Rijnfront liggen, een soortgelijk bouwproject als 't Duyfrak, waar al jarenlang zeer veel bouwgrond braak ligt. Het is een molensteen om de nek van de gemeente Oegstgeest: 100 miljoen euro schuld!
Nadat mijn rondje langs de Rijn doodliep op hekken om de nieuwbouw te beschermen, maakte ik rechtsomkeer om langs een randje Valkenburgse meer op huis aan. Daar nam ik na 10 km hardlopen een verfrissende douche in de wetenschap, dat ik vanavond weer kan schaatsen in de Leidse IJshal.