Het heeft even geduurd, voor het tot de bestuurders van Nederland is doorgedrongen, maar eindelijk hebben ook zij door, hoe je het onderwijs aantrekkelijk kunt maken. Dat begint namelijk al met de benaming. In deze tijd van ontzuiling scoor je niet met de term Openbaar, Christelijk of Rooms-Katholiek onderwijs. Nee, dat doe je heden ten dage met de term Brede school! Uiteraard kan ik me daar volledig in vinden.
Toen Jaap de Gorter me vroeg, of ik vanmiddag wilde helpen bij de Kinderboekenweek in de Brede school in Leiden-Noord, was ik meteen van de partij.
Met een groep IJVL-ers zouden we op de schaatsplanken de kinderen kennis laten maken met de beginselen van de edele schaatssport.
Voor de gelegenheid had Jaap een prachtige wervingsfolder laten maken.
Om half 1 zat ik op de fiets naar de Arubastraat, waar "Het Gebouw" gevestigd is.
Behalve een school zijn ook allerlei sociale en culturele organisaties in "Het gebouw" gevestigd, waaronder een vestiging van de bibliotheek. Tijdens het schaatsplanken kwam ik mijn oud-collega's Tonny en Lily tegen.
We waren met een flinke groep IJVL-ers.
Behalve Jaap waren Jos Drabbels, Andrea Landman, Lenny Keur, Marion Poldervaart en Kai Aarts al aanwezig. Later kwamen Erne Blondeau, Melanie Tiller en Jarno Verheij ook, en daar waren we heel blij mee, want glijden op de schaatsplank is een van de meest intensieve trainingsvormen, ook al ziet het er voor een buitenstaander niet zo uit.
Gezien de samenstelling van de wijk was meer dan de helft van de aanwezige kinderen van buitenlandse komaf. De meesten van hen hadden nog nooit op schaatsen gereden, laat staan op een schaatsplank gegleden. En toch, een aantal van hen heeft gewoon talent.
Dat bleek wel, toen we gingen klokken: hoeveel slagen kun je maken in 30 seconden. Nadat een paar kinderen tot rond de 20 slagen waren gekomen en een enkeling tot 24, zette Kai met prachtige, diepe slagen de teller op 28.
"Dit moet beter kunnen", dacht ik en ik sprintte naar 32 slagen. De schaatsplank is dan al jaren mijn favoriete oefening bij de droogtraining.
Maar waar ik had verwacht, dat ik niet meer ingehaald zou kunnen worden, daar had ik buiten de waard gerekend. Twee kinderen wisten mij te overtreffen. Jouad wist tot 34 slagen te komen, een Antilliaans jongetje kwam tot 33. Maar ja, we zaten dan ook aan de Arubastraat.
Niet alle kinderen kwamen tot deze score. Er waren heel wat kinderen, waar je meer geduld voor nodig had. Maar dat was geen probleem. De kinderen hadden ontzettend veel plezier, dus wij ook.
Tientallen kinderen maakten voor het eerst kennis met de schaatsplank.
Om 4 uur, toen het Kinderboekenfeest er op zat, kostte het nog moeite om de schaatsplanken weg te ruimen, want diverse kinderen wilden nog "door" in de Brede school.
En de schaatstrainers? Ze waren moe maar voldaan.
Leuke blog Bert, mooi om te zien dat de kinderen er zo van genieten.
BeantwoordenVerwijderenHet plezier in de ogen zei genoeg!
BeantwoordenVerwijderen