Nadat ik bij de ledenvergadering had gemeld, dat ik pas op het einde van de vergadering langs zou komen, ging ik om kwart over 8 mijn kluunschaatsen aantrekken. Maar voordat ik daadwerkelijk kon gaan trainen, had Marcel nog een klusje voor me. Er was tijdens het dweilen her en der wat ijsschaafsel van de Zamboni afgekomen, die her en der als sneeuwballen op de gladde ijsvloer lagen.
Onder het motto "Laat Bert maar schuiven" schoof ik de "sneeuwballen" tegen de boarding aan, waar ze geen kwaad konden.
Nu hebben we in de familie Breed wel enige ervaring met het sneeuwschuiven, maar dan vooral op natuurijs. Ik moet zeggen: in de Leidse IJshal ging het een stuk makkelijker.
Wat ook heel makkelijk ging, was het schaatsen. Daar ik last had van een verkoudheid, had ik me voorgenomen om het rustig aan te doen. Al vrij snel kwam ik achter Nico te rijden, die drie kwartier het tempo bepaalde van de snelste groep. Ik kon probleemloos volgen.
Om 9 uur kreeg ik te horen: "Nu is het jouw beurt, Bert." Ik nam de plek aan kop van deze groep over en ruim een kwartier lang buffelde ik door, tot Nico de honneurs nog eenmaal waarnam. Om half 10 gingen we uitrijden.
Ik schaatste nog even op met Paul, die serieus werk maakte van de zijwaartse afzet, ook door het bekijken van schaatsoefeningen op internet.
Op weg naar de districtszaal kletste ik nog even bij met Henk Distelvelt, Hans den Outer en Koos Zwaan, waarna ik in de wereld van statutenwijzigingen terecht kwam. Heel belangrijk allemaal, maar zelf schaatsen is veel leuker.
Als afsluiting van de ledenvergadering namen we een afzakkertje in de kantine, waar ik vooral met Sjaak Stuijt, Willem van Vliet en mijn Elfstedenmaat Hen van den Haak praatte.
Laatstgenoemde was na 7 jaar trouwe dienst als penningmeester teruggetreden als bestuurslid.
Hen, namens alle IJVL-leden: hartelijk bedankt voor al je inzet en het vele werk, wat je voor de club verzet hebt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten