Zeer regelmatig spraken strijdende partijen tijdens een oorlog een Kerstbestand af. Zoals tijdens de zeer bloederige loopgravenoorlog in de Eerste Wereldoorlog.
Maar ja, dat moet ook weer niet te lang duren, want dan heeft de legerleiding een probleem, getuige deze ontboezeming van de Britse kolonel W.N. Nicholson: "Als beide legers zich weer zouden verbroederden, zou dat de politici aan beide kanten pijnlijk in de problemen brengen. Ik acht het niettemin goed mogelijk dat de oorlog zou eindigen als we in de loopgraven twee weken lang zo`n wapenstilstand zouden hebben - maar wat zouden ze daar thuis wel niet van zeggen?"
Thuis werd er echter niets van gezegd, toen ik de strijdwagen aan mijn stalen ros koppelde. Sterker nog, het was met volmondige instemming van mijn vrouw.
Maar in plaats van de hond Sammy moest ik nu een grote houten bak vervoeren met daarin een glasplaat, die ik gebruik om 1 keer per jaar een slijpsteen weer "open" te maken. Als Ada oliebollen gaat bakken in onze schuur, staat de bak anders in de weg.
Met heerlijk zonnig weer met enkele winterwolken in prachtige kleuren fietste ik naar de volkstuin toe, waar ik wat groenteafval in de compostbak deed en de grote bak in het tuinhuisje zette.
Het was heerlijk om bij een graad of 7 even een fietstochtje van een kilometer of 10 te maken. Vanmiddag hebben we een huis vol visite, dus op een wandeling in de Stevenshof na zal de gezelligheid zich toch vooral binnenshuis afspelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten