Ik was benieuwd, hoe het zou gaan met de toertocht van zondag op Flevonice nog in de benen, maar dat had geen enkele invloed. Ik kon heerlijk meerijden met de groep.
Edwin Minnee mocht net als zondag het eerste kopwerk voor zijn rekening nemen. Het tempo lag redelijk hoog, maar als niemand van de groep afhaakt, hebben we het juiste tempo gevonden.
Alles verliep vrij rimpelloos tot we aan de voorlaatste serie kwamen. Er reden 2 personen met een gele trui rond: Marja van Vliet en Evert Boekhout. Zij mochten de 10 ronden op kop rijden.
"De strijd om het geel", zei ik er gekscherend bij.
Nou, dat had ik beter niet kunnen doen. Marja had al een pittig tempo bij de eerste 5 rondjes, maar Evert schoot daarna weg alsof hij gekatapulteerd werd.
Het peloton werd in deze 5 rondjes aardig uit elkaar getrokken.
Bij de laatste 5 rondjes voldeed ik een verzoek van Aad Berg om de laatste serie op kop te mogen. Terwijl Aad erg verzorgd de laatste 5 rondjes reed, werden we daarna voorbij gestoven door een man of 7, die kennelijk nog energie over hadden en in hoog tempo nog een rondje of 10 reden.
"Welke pillen heb je ze gegeven?", vroeg Wim van Huis, terwijl wij onze schaatsen uit trokken.
Welk middel het is, moet ik nog nagaan, maar hiermee wint een Nederlander na 1980 eindelijk weer eens de Tour de France. De strijd om het geel is ontbrandt....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten