Ik ging het huis in om te bellen of de fietsenmaker geopend was. Dat was inderdaad het geval. Ik liep met mijn rugzak om en mijn fiets aan de hand naar Van Hulst fietsen in de Stevensbloem. Ik kon een leenfiets gebruiken, terwijl mijn binnen en buitenband vervangen werd. Zo kon ik nog net voor 9 uur mijn kluunschaatsen aantrekken voor het geven van schaatsles.
Het was vooraf een soort rijdende Nieuwjaarsreceptie. Na een twintigtal handen geschud te hebben, begon ik met Els de Hullu samen aan de schaatsles op de binnenbaan.
Na een voorbereid blokje oefeningen rond het eten van veel oliebollen met Oudejaar en het daaraan gekoppelde toiletbezoek en het opvegen van de resten van het afgeschoten vuurwerk, bood de lekke band me een kapstok voor een serie oefeningen.
Het begon met het lopen met de fiets aan de hand naar de fietsenmaker, het omdraaien van de fiets, het plakken van de band, maar vooral aan het hard oppompen van de band.
Toen de fiets gemaakt was gingen we diep gebogen op de racefiets zitten, waarbij de kinderen op een gegeven ook door een fietstunnel moesten rijden en daarna onder een beweegbare brug door. Kortom: elk nadeel heb zijn voordeel.
Met kinderen zittend en liggend laten starten richting boarding aan de overzijde stevenden we af op het slot van de zeer leuke eerste schaatsles van 2014: tikkertje met een geheime tikker. Als je getikt was, ging je zo gek mogelijk schaatsen.
Voordat ik aan de chocolademelk ging, kocht ik bij Ooms Sport een nieuwe set thermisch ondergoed met windbreker. Een set ouder thermisch ondergoed begint zoetjesaan slijtageplekken te krijgen.
Ik fietste terug naar de Stevenshof, waar ik mijn fiets met nieuwe achterband op kon halen. Precies 52 weken geleden was ik ook lek gereden. Maar ja, aan het begin van het nieuwe jaar ligt er altijd zeer veel glas op de straten. In goed Nederlands noem je zoiets drankmisbruik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten