Valentijnsdag

De laatste decennia heeft er een import van jaarfeesten of gebruiken van Amerikaanse snit plaatsgevonden in ons kleine landje. Denk daarbij aan Halloween, de Kerstman en Valentijnsdag.
Mijn voorkeur gaat uit naar het origineel. Ik doe dan ook niets aan Valentijnsdag.

Mijn vrouw krijgt dan ook geen bloemen van me!

In de zoveelste regenbui van deze heuse horrorwinter fietste ik naar de Leidse IJshal, waar we voor de IJVL schaatsles zouden geven aan kinderen. Doordat het vandaag het begin was van de Krokusvakantie, waren er minder kinderen dan gebruikelijk.
De schaatsles had, hoe kan het ook anders, een Olympisch tintje. We oefenden de start, het "hardlopen" en een paar rondjes rijden op de racefiets als warming up voor de wedstrijd en een paar proefstarts in slow motion.

Het Olympisch tikkertje ging dit keer met de onderdelen bobsleeën, waarbij de getikte een kort sprintje moest trekken en dan in diep gehurkte houding zo lang mogelijk doorglijden, en het schansspringen, waarbij de getikten al schaatsend tweebenig over de dikke lijnen moesten springen.
Als afsluiting hadden we de ploegenachtervolging in tweetallen. De kinderen moesten om beurten een rondje op kop rijden en in elkaars slag rijden. In tweetallen was dit al moeilijk genoeg voor de kinderen.
In de stromende regen fietste ik op deze Valentijnsdag zonder bloemen naar huis. Want de bloemen, die ik Ada zou willen schenken, zijn helaas niet te koop.

IJsbloemen!