Witte fietsenplan

Afgelopen week ontving ik mijn loonstrook van mei. Daarin was, zoals afgesproken op mijn werk bij het deelnemen aan het fietsenplan, mijn Batavus Galibier in één keer afgeschreven van mijn vakantiegeld.

Nu is mijn Galibier wit en vandaag had ik na 1955 kilometer fietsplezier ineens de associatie met het Witte fietsenplan.

Het bijschrift bij deze foto was veelzeggend: "Het Witte Fietsenplan (augustus 1965) voorziet in openbare fietsen die niet op slot kunnen. De witte fiets symboliseert eenvoud en hygiëne tegenover de protserigheid en vuilheid van de autoritaire auto."
In 1965 was ik 10 jaar, dus de acties van Provo ontgingen me toen als eenvoudige polderjongen bijna volledig. Het heeft bijna een halve eeuw geduurd, maar eindelijk doe ik mee met mijn persoonlijke Witte fietsenplan....