Van 't Vennemeer naar de Vennep

Het was fijn fietsweer. Er stond een matig windje, er waren wat schapenwolken aan een verder onbewolkte hemel en de temperatuur was heerlijk. Om een uur of 1 fietsten we door de Leidse binnenstad naar de Zijlpoort, waar we de route van de marathon van Leiden in omgekeerde volgorde zouden afleggen tot Nieuwe Wetering.

Bij Watersportvereniging "'t Vennemeer" namen we een korte pauze om op een steiger in het zonnetje ons lunchpakket te nuttigen. Het uitzicht was beperkt door de vele grote plezierjachten, die in de jachthaven lagen. In de winter wil het uitzicht hier wel eens heel anders zijn!

De pijpen werden van de broek geritst en de bloes en sokken verdwenen ook in de fietstas, waarna we de weg vervolgden richting Nieuwe Wetering en vandaar langs de Ringvaart richting Burgerveen. Het was zeer druk met fietsers op de weg en opvarenden van plezierbootjes op de waterweg. Iedereen genoot van het mooie weer.
Over het fietspad langs de Venneperweg reden we Nieuw-Vennep binnen.
In het volksmond hebben we het in mijn geboortedorp vaak over De Vennep. Dat "Nieuw" laten we achterwege. Ooit lag er in het Haarlemmermeer een eiland, dat "De Vennep" heette, maar dat steeds verder afkalfde.

Op de bodem van het voormalige meer feliciteerden we Paul en Trudy, die beiden in deze periode jarig zijn. Met vrijwel al mijn broers en zussen hadden we een prima middag buiten, waarbij de loods dienst deed als een enorme parasol.
Mijn zwager Henk kreeg, tot vreugde van de hele familie, de volle laag van een overvliegende vogel. Het zat als een flinke klodder op zijn polo. Dit bood een kans voor allerhande grappen en grollen: "Straks mikken die vreemde vogels het op je haar!"

Om 5 uur fietsten we via Warmond weer terug naar de Sleutelstad. Bij thuiskomst bleek dat we tijdens de rondrit met daarbij het traject 't Vennemeer naar de Vennep 50 kilometer hadden afgelegd.