B. Breed & Zn

Gisterenmiddag kwam ik op mijn werk en werd mij de vraag voorgelegd, of ik langs de filialen wilde rijden en tevens langs een viertal scholen om op de laatste schooldag kratten boeken op te halen. Uiteraard wilde ik dat als telg van een geslacht van vrachtwagenchauffeurs.

Dat betekende, dat ik mijn planning om moest gooien. Eén conciërge was op vakantie, de andere had zich ziek gemeld. Dat betekende dus sjouwen met kratten en dozen boeken in de zomerhitte.

Maar ja, waar vind je werk, waar je onder werktijd aan krachttraining kunt doen?
Ik hield er trouwens rekening mee, dat ik vanmorgen op herhaling mocht gaan. Hetgeen ook geschiedde. Eerst haalde ik met mijn fiets de post op die bij Postbus 517 in Katwijk was bezorgd, na de pauze reed ik weer een rondje langs de filialen.

Komend vanaf de bibliotheek in Valkenburg tufte ik op de Kooltuinweg richting Katwijk. Het was er erg druk met fietsers richting strand. Ik zag een groep van 10 á 12 wielrenners me tegemoet komen. In dit kleine peloton ontwaarde ik 2 Jobo-wielershirts, een sein voor me om extra op te letten.
Daar ik ook nog op het overige verkeer moest letten, kon ik niet precies zien, wie er allemaal meereden, maar op de achterste rij ontwaarde ik onmiskenbaar de tweeling uit de fitste band van Nederland in het volle zonlicht.

Wim van Huis kon ik niet zo snel ontdekken in deze groep wielrenners, maar dat is niet zo verwonderlijk. Hij is net zo min als ik als reus in de wieg gelegd. Meestal hoor je Wim trouwens eerder dan dat je hem ziet. Voor een gitarist is dat trouwens niet eens zo'n vreemde gedachte.
Om half 2 fietste ik naar huis, waar ik mijn fiets en die van Ada schoonmaakte, waarna we samen naar de volkstuin fietsten. In de bloedhitte plukte ik de laatste peultjes, doperwten en tuinbonen. Daarna mocht ik alvorens naar huis te fietsen mijn eigen boontjes doppen....