Bij de droogtrainingsgroep van de IJVL bestaat de afspraak, dat ik de strandtrainingen voor mijn rekening neem. Nu is het al jaren het gebruik, dat we vanaf het parkeerterrein in Katwijk-Noord naar Huis ter Duin lopen en onderweg wat oefeningen doen om met name de spieren, die je bij het schaatsen gebruikt, goed te trainen.
Maar het is goed om met enige regelmaat nieuwe prikkels in te bouwen in de training. Als je altijd dezelfde trainingen afwerkt, raken je spieren aan deze trainingsvormen gewend. Om deze reden leek het me een goed plan om eens een keer richting Boulevard te gaan lopen.
Op dit moment wordt er nog druk gebouwd aan de parkeergarage in het duin. Dit bood alvast de eerste extra oefening: in volle vaart de licht wiebelende ijzeren trap op en af rennen.
Op het op deze prachtige zomeravond met prachtig gekleurde luchten hadden we een zeer breed strand ter beschikking.
Door de nieuwe duinen met veel verharde strandopgangen konden we een heel scala aan oefeningen zwaarder maken dan gewoonlijk. Een kleine opsomming: schaatssprongen, zweefsprongen, Steigerungen en sprintjes omhoog op hellingen met verschillende hellinghoeken en lengte boden deze droogtrainer kans om de training zeer gevarieerd te maken.
Ook op het stand hadden we een gevarieerde ondergrond: mul zand, stevig zand en langs de vloedlijn licht verend zand. Hier liepen we, sprintten we, deden we schaatsstappen en de slalomloop, waarbij de achterste loper tussen de dribbelende IJVL-ers door naar voren sprintte. Ook het statisch zitten kwam aan bod. Eerst 30 seconden op 2 benen, daarna op afwisselend het linker en het rechterbeen 3 x 5 seconden en tenslotte op 1 been vanuit de schaatshouding je been strekken.
Het blokje buikspieroefeningen ontbrak uiteraard niet. Daarbij zaten het onvermijdelijke 10 x opdrukken, maar ook luchtfietsen en 30 seconden roeien.
Met de yogatraining nog vers in het geheugen, had ik "de kaars" als oefening in het programma opgenomen.
Een van de deelnemende vrouwen merkte op: "Ik krijg hem niet omhoog!"
Dat had een man eens moeten zeggen....
Maar de grootste verrassing, die ik als trainer in petto had, was de strandstoelslalom. Het was gelukkig niet druk op het strand, dus ik kon de trainingsgroep op volle snelheid tussen de op 2 meter afstand van elkaar staande strandhuisjes door laten sprinten.
De bochten in het mulle zand moesten door de opgezette windschermen in het mulle zand veel scherper aangesneden worden. Deze oefening hou ik erin!
In "Het Wantveld" besloten we met het grootste deel van de avondploeg deze zeer geslaagde strandtraining. Ik was niet de enige, die genoten had blijkens dit mailtje: "Gisteren hadden wij een heerlijke strandtraining van Bert. Veel kort en krachtig werk met als hoogtepunt de slalom tussen de strandhuisjes."
Met de in de zee zakkende zon op de achtergrond namen we nog een paar groepsfoto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten