Gisterenavond kregen we wederom een onverwachtse combinatie voorgeschoteld. Het eerste deel van de droogtraining zouden we intensief trainen op de schaatsplanken. Na ingelopen te hebben op "De Bult" trokken we grote sokken over onze sportschoenen en begonnen we aan een piramide van 30, 60 en 90 seconden glijden op "de sjoelbak".
Dit was slechts het voorproefje: hierna volgde een aantal sprints van 10 seconden.
"Dit is de 100 meter", zei onze trainer.
Carolijn van der Horst was het hier totaal mee oneens: "In 10 seconden schaats ik geen 100 meter!"
Jaap was het hier mee eens en besloot tot een wat realistischer doel: we mochten een serie sprints van 15 seconden afwerken.
Na nog een piramide zat het onderdeel schaatsplanken erop en na een rondje uitlopen voordat de yogamatten uitgerold werden.
Onder leiding van Mirjam, een beginnend yogalerares, begonnen we in de schaduw, maar ook in de luwte van de bomen, aan een serie basisoefeningen om met name de nek en de schouders los te werken.
Daarna zetten we ons liggend aan een aantal oefeningen. Deze ontdekkingsreis door het lichaam deed me beseffen, dat ik een aantal spieren had, waarvan ik me van het bestaan nooit bewust was geweest.
Verder werd ik me er bewust van, dat ik vergeleken met de yogalerares maar een stijve hark ben. Bij oefeningen als "de kaars" werd me dat verschil letterlijk en figuurlijk pijnlijk duidelijk.
Nu is bij het schaatsen souplesse heel belangrijk. Ik heb het idee, dat ik behoorlijk soepel loop en schaats, maar gisterenavond werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Hier valt nog wel wat winst te halen. Waar Mirjam de souplesse van een yogamat had, daar had ik de stijfheid van een schaatsplank.
Behalve onbekende spieren werden ook de lachspieren af en toe goed getraind op deze zeer ontspannen en ontspannende trainingsavond. Vooral bij de slotoefening, waarbij van de voeten uit alle spieren zich moesten ontspannen, voelde je de spanning als het waren beetje bij beetje uit je lijf vloeien. Het kijken naar de strakblauwe lucht met een enkel schapenwolkje en een paar vogels, omzoomd door de groene kruinen van de bomen, werkte aan de ontspanning mee.
De opkomst op deze avond was met 14 deelnemers behoorlijk hoog. Doordat we vrij lang in de schaduw hadden gelegen, waren we wel behoorlijk afgekoeld. De warme douche was meer dan welkom.
Om in de sfeer van de ontspanning te blijven fietsten Jaap, Jos, Annerieke en ik naar café "Plantage", waar we met Duitsland-Algerije op de achtergrond onder het genot van een soepel drankje deze training grondig evalueerden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten